مقایسه برتری طرفی در کودکان با و بدون اختلال نقص‌توجه- بیش‌فعالی

مقدمه: برتری طرفی یکی از شاخص‌های تحول طبیعی مغز است. ارتباط بین برتری طرفی و اختلال نقص‌توجه_ بیش‌فعالی کانون توجه برخی مطالعات قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه برتری طرفی در دانش‌آموزان با و بدون اختلال نقص‌توجه_ بیش‌فعالی انجام شد. مواد و روش‌ها: جامعه آماری پژوهش از بین 130 دانش‌آموز (57 دختر و 73پسر) 6 تا 12 ساله شهر تهران، ایران انتخاب شد. و با غربالگری اولیه توسط معلم، دانش‌آموزان مشکوک انتخاب و به وسیله مقیاس مشکلات رفتاری کودکان کانرز فرم والدین و فرم معلم (1999) و مصاحبه بالینی براساس ملاک‌های ویرایش پنجم dsm، 65 نفر با اختلال نقص‌توجه بیش‌فعالی انتخاب شدند. همچنین 65 دانش‌آموز عادی از همان پایه و مدارس به صورت تصادفی در گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌ها در 4 گروه بهنجار، با نقص‌توجه، با بیش‌فعالی و با نوع ترکیبی نقص‌توجه و بیش‌فعالی قرارگرفته و برتری طرفی آن‌ها با پرسشنامه‌های دست‌برتری ادینبورگ (1970) و چاپمن (1987)، پابرتری واترلو (1998) و چشم برتری توسط چند آزمایش بررسی شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون خی دو حاکی از آن بود که بین گروه نقص‌توجه/ بیش‌فعالی و عادی در هر سه مولفه دست، چشم و پا برتری، تفاوت معناداری مشاهده شد. به‌علاوه بین گروه نقص‌توجه و عادی و همچنین بین گروه بیش‌فعال و عادی در مولفه lrm;‌های دست و چشم برتری تفاوت معنی‌دار مشاهده گردید، اما در مولفه پا برتری این تفاوت معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: از تحلیل یافته‌های پژوهش می‌توان به این نتیجه رسید که بین برتری طرفی در دانش‌آموزان با اختلال نقص‌توجه_ بیش‌فعالی و همسالان عادی آن‌ها تفاوت معنی‌داری وجود دارد.

Brain Lateralization in Students with and without Attention Deficit Hyperactivity Disorder

Introduction: Lateralization is one of the indicators of the natural evolution of the brain. The relationship between lateralization and attention deficithyperactivity disorder (ADHD) has been the focus of some studies. The aim of this study was to compare lateralization in students with and without ADHD. Materials and Methods: The population of this study included 130 students (57 girls and 73 boys) aged 6 to 12 years in Tehran, Iran. With initial screening by the teacher, suspicious students were selected, and by the Connors rsquo;s Children #39;s Behavioral Problem Scale Parent Form and Teacher Form (1999), as well as a clinical interview based on the criteria of the fifth edition of the DSM, 65 people with ADHD were selected. Moreover, 65 regular students from the same grade and schools were randomly placed in the control group. Subjects were divided into 4 groups, control, ADD, HD, and a combination of ADHD. Their lateralization was assessed using Edinburgh (1970) and Chapman (1987), Waterloo (1998), and eye superiority questionnaires. Results: Data analysis using the chisquare test showed that there was a significant difference between the ADHD and normal groups in all three components of hand, eye, and foot superiority. Furthermore, there was a significant difference between the group of ADD and normal and also between the group of HD and normal in the components of the superiority of hand and eye but this difference was not significant in the superiority of foot component. Conclusion: There is a significant difference between lateralization in students with ADHD compared with their normal peers.