مقایسۀ توان مطلق امواج ناحیۀ پیشانی مغز در افراد مبتلا به اختلالات افسردگی اساسی، اختلال وسواسی- جبری و افراد سالم

مقدمه: تلاش برای شناسایی نشانگرهای اختصاصی qeeg در اختلالات افسردگی و وسواس فکری عملی یکی از علاقه‌های اصلی پژوهش در الکتروانسفالوگرافی کمی است. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ توان مطلق امواج ناحیۀ پیشانی مغز در افراد مبتلا به اختلالات افسردگی اساسی و وسواسی جبری بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر، علی مقایسه‌ای است. جامعۀ آماری این مطالعه را کلیۀ افراد مبتلا به اختلالات افسردگی اساسی و وسواس فکری عملی مراجعه‌کننده به درمانگاه اعصاب و روان بیمارستان فاطمی شهر اردبیل (ایران) در سال 1398 تشکیل دادند. 15 فرد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و 15 فرد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. علاوه بر این، 15 فرد عادی نیز از بین همراهان بیماران به همین روش نمونه‌‌گیری انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از تشخیص روانپزشکی و مصاحبۀ بالینی ساختاریافته، پرسشنامه افسردگی بک و وسواس فکری جبری فوآ و همکاران استفاده شد. در مرحلۀ بعد ثبت qeeg از آن‌ها در محل آزمایشگاه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد و داده‌های آن با نرم‌افزار نوروگاید تجزیه و تحلیل شد. برای تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که توان مطلق امواج دلتا (3/444=f)، تتا (51/667=f)، آلفا (217/144=f) و بتا (175/558=f) بین افراد مبتلا به اختلالات افسردگی و وسواس فکری عملی نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری متفاوت است. توان مطلق دلتا و تتا و آلفا در نواحی پیشانی افراد مبتلا به وسواس فکری عملی به طور معنی‌داری افزایش داشت و توان مطلق آلفا و بتا در نواحی پیشانی افراد مبتلا به اختلال افسردگی به طور معنی‌داری نسبت به گروه کنترل کاهش داشت. نتیجه‌گیری: این نتایج نشان داد که الگوی امواج مغزی می‌تواند به‌عنوان شاخصی برای تشخیص و پیگیری پیامدهای درمان اختلالات افسردگی و وسواس فکری عملی مطرح شود و همچنین در طراحی مداخلات نوروفیدبک برای این اختلالات مورد استفاده قرار گیرد.

Comparing the Absolute Power of Brain Waves in the Frontal Area among People with Major Depressive Disorder, Obsessive-Compulsive Disorder and Normal

Introduction: Attempting to recognize specific QEEG markers in depression and obsessivecompulsive disorders is the one of main interests of research in quantitative electroencephalography. The purpose of the present study was to compare the absolute power of brain waves in the frontal area in people with major depressive disorder and obsessivecompulsive disorder. Materials and Methods: The method of this study is causalcomparative. The statistical population of this study consisted of all individuals with major depressive disorder and obsessivecompulsive disorder referring to the mental health Clinic of Fatemi Hospital in 2019 in Ardabil, Iran. 15 people with major depressive disorder and 15 subjects with obsessivecompulsive disorder were selected by purposeful sampling. Furthermore, 15 normal individuals were selected via the sampling method from the relatives of patients. Psychiatric diagnosis and structured clinical interview, Beck depression inventory, and Foa et al. obsessivecompulsive inventory were used to collect data. The QEEG recording was performed at the Psychological Laboratory of Mohaghegh Ardabili University and the data were analyzed by Neuroguide software. Results: The results showed that the absolute power of delta (F= 3.444), theta (F= 51.566), alpha (F= 217.1144), and beta (F= 175.555) waves differ between people with depressive disorder and obsessivecompulsive disorder compared to the control group. The delta, theta, and alpha absolute power at frontal lobes of patients with obsessivecompulsion significantly increased, and the alpha and beta absolute power at frontal lobes of patients with major depressive disorder significantly decreased compared to the control group. Conclusions: These results showed that the pattern of brain waves can be posed as an index for diagnosing and followupping of the therapeutic outcomes of major depression and obsessivecompulsive disorders. Furthermore, it can be used in designing neurofeedback interventions for these disorders.