تاثیر کووید-19 بر سلامت روان، مباحث اقتصادی اجتماعی و روابط اجتماعی در تهران: یک مطالعه پایلوت

مقدمه: بیماری همه‌گیر کووید19 یک وضعیت اضطراری در سراسر جهان به وجود آورده است که تهدیدی ویرانگر برای شاخص‌های سلامت روان، اقتصاد و روابط اجتماعی می‌باشد. فاصله‌گذاری اجتماعی و قرنطینه آسیب جدی به روابط اجتماعی وارد کرده است. به دنبال قرنطینه عواملی هم چون بیکاری طولانی مدت، از دست دادن مشاغل و کاهش درآمد خانواده در بسیاری از کشورها ایجاد شده است. کاهش روابط اجتماعی و شرایط متغیر اقتصادی می‌تواند منجر به بحران‌هایی جدی در کلان شهرها شود. از این رو، نگاهی به این جنبه‌ها که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، لازم به نظر می‌رسد. مواد و روش lrm;ها: در این مطالعه، جنبه‌های اجتماعی - اقتصادی بیماری کووید 19 در شهر تهران بر اساس شاخص‌های کیفی در قالب پرسشنامه از 200 هزار شهروند جمع آوری گردید و سپس نتایج داده‌ها آنالیز شد. یافته ها: نتایج حاصل از این طرح نشان داد که پاسخ افراد بسته به نوع شغل (خصوصی، دولتی، غیررسمی و خوداشتغالی) بسیار متفاوت است. نوع رابطه استخدامی تعیین کننده در پاسخ به پرسش‌هایی از قبیل از دست دادن شغل در دوران کرونا و پس از آن، استانداردهای زندگی و کاهش هزینه‌های کالاهای لوکس می‌باشد. نتیجه گیری: به منظور کاهش مخاطرات اجتماعی، سازمان‌های مردم نهاد و همچنین دولت باید برنامه‌هایی جهت حصول اطمینان از امنیت شغلی، ایجاد تمایل به پس‌انداز، ایجاد صندوق ذخیره، ایجاد فرصت‌های شغلی ساختار یافته برای مردم و توسعه مهارت‌ها را تهیه و اجرا نمایند.

The Effects of COVID-19 on Mental Health, Socio-Economic Issues, and Social Interactions in Tehran: A Pilot Study

Introduction: Covid19 pandemic has created a worldwide emergency that poses a devastating threat to mental health, economic, and social indicators. Social distancing and quarantine have seriously damaged social relations. The quarantine can lead to socioeconomic problems, such as longterm unemployment, job losses, and declining family incomes in many countries. Declining social relations and changing economic conditions can lead to serious crises, particularly psychological issues, in metropolitan areas. Hence, it is necessary to look at these aspects that have received less attention. Materials and Methods: In this study, the socioeconomic aspects of COVID19 disease in Tehran collected from 200,000 citizens based on qualitative indicators in the form of a questionnaire, and then the data were analyzed. Results: The results of this project showed that peoplechr('39')s responses are very different depending on the type of job (private, government, informal, and selfemployment). The type of employment relationship is decisive in answering questions, such as job loss during and after the corona pandemics, living standards, and reduced costs of luxury goods. Conclusion: In order to reduce the social risks, nongovernmental organizations and the government should prepare and implement programs to ensure job security, create a desire to save, produce structured job opportunities, and develop skills.