نقش آستروسیت‌ها در سیستم عصبی مرکزی: شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک

مقدمه: آستروسیت‌ها سلول‌هایی با ویژگی‌های عملکردی و ظاهری مشخص، در نواحی معینی از مغز وجود دارند و در نوروژنز، سیناپتوژنز، کنترل نفوذ پذیری سد خونی مغزی و حفظ هموستاز خارج سلولی، نقش تنظیم کننده دارند. به‌علاوه، آستروسیت‌ها بر اساس نیاز سلول‌های اطراف و از طریق ارتباط با آکسون ها، دندریت‌ها و سیناپس‌ها، نقش کلیدی در تکامل و تنظیم مدارهای عصبی دارند. همچنین، آستروسیت‌ها از طریق تنظیم عملکرد عصبی، نقش اساسی در پلاستیسیتی سیناپسی و تشکیل حافظه دارد. آستروسیت‌های بالغ پس از آسیب به سیستم عصبی مرکزی فعال شده و به آستروسیت‌های واکنشی a1 و a2 تبدیل می‌شوند. نقش‌های حمایتی آستروسیت‌های واکنشی ممکن است به نقش‌های سمی تبدیل شده و در نهایت منجر به پیشرفت بیماری‌های نورولوژیک گردد. اختلالات نوروترانسمیتر، تکامل آنورمال مغزی و بازسازی مجدد ساختارهای سیناپسی، در مغز بیماران مبتلا به اختلالات نوروسایکولوژیک دیده شده است. مطالعات گسترده‌ای به نقش آستروسیت‌ها در افسردگی، اسکیزوفرنی و وابستگی به دارو اشاره کرده‌اند. از طرف دیگر، آستروسیت‌ها فاکتور مهمی در آسیب نورونی در بیماری نورودژنراتیو هستند. مطالعات نورولوژیک و رادیولوژیک نشان داده‌اند که این بیماری‌ها با التهاب شدید در ارتباط هستند و آستروسیت‌ها از جمله مهمترین سلول‌های دخیل در ایجاد التهاب هستند. آستروسیت‌های واکنشی در پاتولوژی بیماری‌های متنوع نورولوژیک هم چون آلزایمر، پارکینسون، اسکلروزیس جانبی آمیوتروفیک، مالتیپل اسکلروزیس و هانتینگتون نقش دارند. تغییرات در نوروترانسمیترها، ارتباطات سلولی، گیرنده‌ها، مسیرهای سیگنالینگ (خصوصا در زمینه التهاب)، ترشح فاکتورهای التهابی، ‌کانال‌های آبی، ترشح فاکتورهای رشد، رسوب پروتئین، هومئوستاز یونی و در نهایت تغییرات در سایز و تعداد آستروسیت‌ها، از مهم‌ترین مکانیسم‌های پاتوژنیک در آستروسیت‌ها درنظر گرفته شده‌اند. نتیجه‌گیری: تنظیم نمودن آستروسیت‌های واکنشی، می‌تواند یک استراتژی بالینی موثر جهت درمان بیماری‌های عصبی و روانی باشد.

The Role of Astrocytes in the Central Nervous System: Physiological and Pathophysiological Conditions

Introduction: Astrocytes are cells with distinct morphological and functional properties in certain areas of the brain and play regulatory roles, such as neurogenesis, synaptogenesis, control of the bloodbrain barrier permeability, and maintaining extracellular homeostasis. Moreover, astrocytes play a key role in the development and modulation of neural circuits through communicating with axons, dendrites, and synapses according to the needs of the surrounding cells. Furthermore, astrocytes play an essential role in synaptic plasticity, and memory formation via the modulation of neural function. Mature astrocytes are activated following central nervous system damage and changed to reactive astrocytes type A1 and A2. Supporting roles of reactive astrocytes may shift to toxic functions and finally cause the progression of neurological diseases. Neurotransmitter disorder, abnormal brain development, and regeneration of synaptic structures are observed in the brains of patients with neuropsychological diseases. Extensive studies have pointed to the role of astrocytes in depression, schizophrenia, and drug dependence. On the other hand, astrocytes are an important factor in neuronal damage in neurodegenerative diseases. Neurological and radiological studies have shown that these diseases are associated with severe inflammation and astrocytes are among the most important cells that cause inflammation. Reactive astrocytes play a role in the pathology of various neurological diseases, such as Alzheimerchr('39')s disease, Parkinsonchr('39')s disease, lateral amyotrophic sclerosis, multiple sclerosis, and Huntingtonchr('39')s. Alterations in neurotransmitters, cellular connections, receptors, signaling pathways (especially in the field of inflammation), secretion of inflammatory factors, aqueous channels, secretion of growth factors, protein deposition, ionic homeostasis, and finally, changes in the size and number of astrocytes have been considered as the most important pathogenic mechanisms in astrocytes. Conclusion: Regulation of reactive astrocytes could be an effective clinical strategy for the treatment of neurological and psychological diseases.