تغییر زمان تصمیم‌گیری عامل انطباق قطعیت در تصمیمات گروهی است

مقدمه: تصمیمات دیگران همواره می‌تواند در تصمیمات ما اثرگذار باشد. مطالعات زیادی وجود دارد که این اثرات را به ‌خوبی نشان داده‌اند. اثر اجتماعی می‌تواند بیشترین تاثیر را بر متغیرهای تصمیم‌گیری ازجمله قطعیت تصمیم بگذارد. اخیراً مطالعه جالبی نشان داده‌ است که در یک تصمیم‌گیری گروهی افراد تمایل دارند قطعیت تصمیم خود را به یکدیگر نزدیک کنند در حالی که دقت تصمیمشان را حفظ کنند. از آنجایی ‌که دقت تصمیم نمی‌تواند این تاثیر را توضیح دهد، سوال مهم اینجاست که کدام متغیر تصمیم به‌گونه‌ای تغییر می‌کند که می‌تواند منجر به تغییر در قطعیت و در نهایت به هم نزدیک شدن قطعیت تصمیم شود. مواد و روش‌ها: به‌منظور پاسخ به این سوال، ده شرکت‌کننده در‌ یک آزمایش روان فیزیک در دو مرحله جداگانه انفرادی و گروهی شرکت کردند. در هر دو حالت از شرکت‌کننده‌ها خواسته می‌شد تا جهت حرکت نقاط نمایش داده ‌شده را تعیین کنند و تصمیم و قطعیت خود به ‌صورت همزمان گزارش نمایند. در مرحله گروهی شرکت‌کننده‌ها با چهار شریک کامپیوتری که توسط داده‌های به‌ دست‌ آمده از مرحله انفرادی به وجود آمده بودند جفت می‌شدند. تصمیمات نهایی توسط هر شرکت‌کننده‌ای که قطعیت بالاتری داشت تعیین می‌شد. در این حالت، تصمیم و قطعیت شریک برای شرکت‌کننده به نمایش در می‌آمد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان نه تنها سعی می‌کنند قطعیت خود را به قطعیت شریکشان نزدیک کنند بلکه قطعیت بالاتری را در مقایسه با حالت انفرادی گزارش کردند. ما مشاهده کردیم اگرچه نزدیک شدن قطعیت در دقت تصمیم اثر ندارد اما زمان واکنش در هر دو حالت به طور معنی‌داری متفاوت بود. نتیجه‌گیری:‌ این مطالعه نقش زمان واکنش در تغییر قطعیت و در نهایت انطباق قطعیت را نشان می‌دهد. این مطالعه بار دیگر بر رابطه معکوس بین قطعیت و زمان واکنش حتی در یک تصمیم‌گیری گروهی تاکید دارد.

Changing in the Reaction Time Causes the Confidence Matching in Group Decision Making

Introduction: Others rsquo; decision could constantly affect our decisions. There are numerous studies which revealed this effect properly. The social influence could affect most of the decision parameters, especially the confidence. Recently, an interesting study showed that participants tend to match their confidence to each other while they preserve their decision accuracy in a group decision making task. Since the decision accuracy is not able to explain this effect, the main question is which decision parameter is changing in a way which could be resulted in changing in the confidence and ultimately the confidence matching. Materials and Methods: In order to answer this question, ten subjects attended into a PsychoPhysic study with two separate sessions; Isolated and Social. In both situations, the participants were required to determine the direction of the presented motion dots and report their decision and confidence simultaneously. In the social situation, subjects were paired with four computergenerated partners, which had been created based on the data from the isolated session. The joint decisions were determined by the decision of either partner which had higher confidence. In this session, confidence and decision of the partner were represented to the participant. Results: The results indicated the subjects not only try to match their confidence to their partners, but also reported higher confidence in comparison with the isolated situation. We observed although the confidence matching did not affect the decision accuracy, however, the reaction time varied significantly in both sessions. Conclusion: This study reveals the role of reaction time in changing the confidence and consequently the confidence matching. This study once again emphasis on the reverse correlation of the reaction time and confidence even in a group decision making task.