تحلیل نشانگرهای رفتاری کودکان مبتلا به اتیسم با بهره‌گیری از داده‌های ردیابی چشم

مقدمه: اختلال طیف اتیسم یک اختلال تکامل ذهنی است که در سال‌های اولیه زندگی رخ می‌ دهد و با اختلالات اجتماعی، مشکلات ارتباطی کلامی و غیرکلامی و همچنین بروز رفتارهای کلیشه‌ای مشخص می‌شود. توانبخشی کودکان اتیستیک در مراحل آغازین رشد که انعطاف‌پذیری مغز بالاست؛ منجر به بهبود روند درمان شده و امکان بهره‌برداری از استعدادهای آن‌ها را فراهم می‌ آورد. به عبارت دیگر تشخیص و درمان دیرهنگام، عملکرد غیرقابل تغییر این کودکان را تا بزرگسالی در پی خواهد داشت. با توجه به نقش چشم‌ها به‌عنوان یکی از ارزشمندترین منابع اطلاعاتی در تعاملات اجتماعی و الگوی متفاوت رفتارهای چشم در کودکان اتیستیک در پاسخ به محرک های اجتماعی، روش غیرتهاجمی ردیابی چشم رویکردی مناسب در تشخیص زودهنگام این اختلال به شمار می‌ رود. بدین ترتیب می‌توان چگونگی پردازش محرک ‌های بصری در افراد مبتلا به اختلال طیف اتیسم در سنین مختلف را مورد بررسی قرار داد. نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر مروری بر پژوهش ‌های انجام شده در زمینه تحلیل داده ‌های ردیابی چشم به‌منظور شناسایی الگوی حرکت چشم در پاسخ به محرک‌های اجتماعی در کودکان اتیستیک و عادی است. نتایج پژوهش ‌های انجام شده تایید می‌ کنند که ردیابی چشم رویکردی موثر در تشخیص الگوهای رفتاری متفاوت چشم در کودکان اتیستیک در مقایسه با کودکان عادی می ‌باشد. این تفاوت‌ ها می ‌توانند مبنایی برای ایجاد سیستم‌ های هوشمند غربالگری کودکان مبتلا به اتیسم باشند.

Analyzing Behavioral Markers of Autistic Children Using Eye Tracking Data

Introduction: Autism Spectrum Disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder that occurs in the early years of life and is characterized by social impairment, verbal and nonverbal communication difficulties as well as stereotypical behaviors. Rehabilitating autistic children at the early stages of growth, in which their brain is highly flexible, yields to enhanced treatment process and provides the chance of utilizing their talents. In other words, late detection and treatment will leave these childrenchr('39')s behavior unchanged until adulthood. Considering the role of eyes, as one of the most valuable sources of information in social interactions and the different patterns of eye behaviors in autistic children in response to social stimuli, the noninvasive eye tracking technique is an appropriate approach to early diagnosis of this disorder. This way it is possible to investigate how visual stimuli are processed in autistic people at different ages. Conclusion: This study is a review of the previous studies in the field of eyetracking data analytics conducted with the aim of identifying the autistic and normal children eye movement patterns in response to social stimuli. The results of published investigations confirm that eye tracking is an effective approach for identifying the different patterns of eye movements in autistic children compared to normal subjects. These differences can be assumed as the basis for developing intelligent ASD screening systems.