تاثیر آموزش مهارت‌های معنوی بر امید به زندگی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی

مقدمه: تولد یک کودک کم‌توان ذهنی ممکن است تاثیرات نامطلوبی بر مادران داشته و امید به زندگی آن‌ها را کاهش دهد. در این میان برنامه آموزش مهارت‌های معنوی ممکن است توانایی سازگاری در موقعیت‌های بحرانی را ارتقا بخشد و روابط بین فردی و مهارت‌های حل مسئله را بهبود بخشد که در نهایت این گروه از مادران را توانمند می‌کند. از این رو هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های معنوی بر امید به زندگی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی بود. مواد و روش‌ها: این یک مطالعه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. برای ارزیابی امید از پرسشنامه امید اسنایدر استفاده شد. اطلاعات ارائه شده در اینجا از 20 نفر از مادران دارای کودک معلول ذهنی به دست آمده است. آن‌ها به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند. 10 مادر در گروه آزمایش و 10 مادر در گروه کنترل به طور تصادفی قرار گرفتند. گروه آزمایش مداخلات آموزشی را طی 8 جلسه (90-120 دقیقه) دریافت کردند. پس‌آزمون بعد از مداخله انجام شد. یافته‌ها: برنامه آموزش مهارت‌های معنوی امید به زندگی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی را به طور معنی‌داری بهبود بخشید. نتیجه‌گیری: برنامه‌ریزی یک برنامه آموزشی برای مادران دارای کودکان کم‌توان ذهنی می‌تواند در جهت بهبود امید به زندگی آن‌ها استفاده شود.

The Effect of Spiritual Skills Training on the State of Hope in Mothers with Intellectual Disabled Children

Introduction: The birth of children with intellectual disability may exert adverse effects on mothers and reduce their state of hope. In the meantime, a spiritual skill training program may promote the adaptation ability in critical situations and improve interpersonal relationships and problem solving skills, which ultimately empower this group of mothers. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of spiritual skills training on the state of hope in mothers with intellectual disabled children. Materials and Methods: This is a pretest posttest control group experimental research. For the assessment expectancy, Snyder rsquo;s hope scale was applied. The data presented here was obtained from 20 mothers having children with intellectual disability. They were selected via a convenience sampling method. 10 mothers in the experimental and 10 mothers in the control group were assigned randomly. The experimental group received the educational interventions through eight sessions (90120 minute). The posttest was taken after the intervention. Results: Spiritual skill training program significantly improved the state of hope in mothers with intellectual disabled children. Conclusion: Planning a training program for mothers with intellectual disabled children could be used to improve their state of hope.