مقایسه اثربخشی آموزش اختصاصی‌سازی خاطرات، درمان فعالسازی رفتاری و درمان شناختی -رفتاری بر افسردگی مقاوم به درمان

مقدمه: افسردگی مقاوم به درمان یک شکل شدید از افسردگی عمده است که اغلب در درمان‌های متعدد با استانداردهای داروهای ضد افسردگی شکست می‌خوردند و یک پیش‌آگهی نامطلوب درازمدت دارند. هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی آموزش اختصاصی‌سازی خاطرات، درمان فعالسازی رفتاری و درمان شناختی رفتاری بر افسردگی مقاوم به درمان بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش نیمه‌ lrm;آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل می‌باشد. شرکت‌کنندگان همه بیماران مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان در شهر رفسنجان، ایران می‌باشند. 60 بیمار مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان که به روانپزشک و دو روانشناس در سال 96 مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. آن‌ها به صورت تصادفی به 4 گروه 15 نفره، 3 گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه افسردگی بک، نشخوار فکری و نارسایی کنش نگرش جمع‌آوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد در میزان افسردگی بین سه گروه درمانی با گروه کنترل در سطح پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری وجود دارد. این تفاوت در مرحله پیگیری نیز مشهود بود. علاوه بر این در متغیر نشخوار فکری بین آموزش اختصاصی‌سازی خاطرات و فعالسازی رفتاری در مراحل پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنی‌داری وجود دارد. به‌علاوه در سطح نگرش در مرحله پس‌آزمون بین آموزش اختصاصی‌سازی خاطرات و فعالسازی رفتاری و در مرحله پیگیری بین آموزش اختصاصی‌سازی خاطرات و درمان شناختی رفتاری و فعالسازی رفتاری تفاوت معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، استفاده از روان‌درمانی به‌خصوص آموزش اختصاصی‌سازی خاطرات به‌عنوان یک مداخله روانشناختی موثر در مدیریت افسردگی مقاوم به درمان پیشنهاد می‌گردد.

The Comparison of the Effect of Memory Specificity Training, Behavioral Activation Treatment, and Cognitive Behavioral Therapy on Treatment-Resistant Depression

Introduction: Treatmentresistant depression is a severe form of major depression that often fails with multiple treatments with standard antidepressants and has a poor longterm prognosis. The aim of this study was to compare the effect of memory specificity training, behavioral activation treatment, and cognitive behavioral therapy on treatmentresistant depression. Materials and Methods: This is a semiexperimental research with pretest, posttest and followup with a control group. The participants are all patients with treatmentresistant depression in Rafsanjan, Iran. Sixty patients with treatmentresistant depression who referred to a psychiatrist and two psychologists in 2017 were selected. They were randomly divided into four groups of 15 persons; three experimental and one control groups. Data were collected by Beck depression, rumination and dysfunctional attitude questionnaire. Results: The results have shown a significant difference in the posttest depression of all three treatment groups compared to the control group. This difference was also evident in the followup phase. Furthermore, there was a significant difference in the rumination variable between the memory specificity training and behavioral activation in the posttest and followup stages. In addition, there was a significant difference in the attitude level between the memory specificity training and behavioral activation in the posttest phase and between the memory specificity training and cognitivebehavioral therapy and behavioral activation in the followup phase. Conclusion: According to the results, the use of psychotherapy, especially memory specificity training, is suggested as an effective psychological intervention in the management of treatmentresistant depression.