نقش میانجی سبک‌های دلبستگی در رابطه بین صفات شخصیت و یادگارخواهی

مقدمه: یادگارخواهی به عنوان یک انحراف جنسی، با تخیلات، امیال و رفتارهای مکرر جنسی متمرکز بر اشیاء مشخص می شود که برای دیگران از لحاظ جنسی محرک نیست. این پژوهش با هدفی دوگانه، از یک سو رابطه بین صفات شخصیت، سبک های دلبستگی و یادگارخواهی را بررسی می کند و از سوی دیگر نقش سبک های دلبستگی را در رابطه بین صفات شخصیت و یادگارخواهی می سنجد. مواد و روش ها: این یک مطالعه توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر مردان بالای 18 سال در تبریز در سال 1397 بودند. از بین افراد جامعه، نمونه ای با حجم 300 شرکت کننده، به روش نمونه rlm;گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس دلبستگی بزرگسال، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو و سیاهه چندبعدی رشد، جنسیت و پرخاشگری بود. یافته ها: نتایج نشان دادند که هر چه نمره فرد در متغیرهای روان رنجوری و تجربه گرایی بالاتر باشد، احتمال اینکه فرد دچار اختلال یادگارخواهی باشد، بیشتر خواهد بود. احتمالاً افراد واجد صفت روان رنجوری، بیشتر دارای سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا هستند. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیری نیز نشان داد که 14 درصد از متغیر یادگارخواهی، می تواند توسط صفات شخصیت تبیین شود. بیشترین سهم به روان رنجوری (p<0/01) و سپس تجربه گرایی (p<0/05) اختصاص دارد. همچنین سه متغیر دلبستگی اجتنابی، دلبستگی ایمن و دلبستگی دوسوگرا در مجموع 24 درصد از واریانس متغیر یادگارخواهی را پیش بینی می کنند. با توجه به مقدار بتا مشخص می شود که سبک دلبستگی دوسوگرا بیشترین تاثیر را بر متغیر یادگارخواهی دارد. در آخر سبک های دلبستگی به عنوان میانجی صفت شخصیت روان رنجوری و اختلال یادگارخواهی عمل می کنند. نتیجه گیری: سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا همراه با صفات شخصیتی، روان رنجوری و تجربه گرایی می توانند منجر به انحرافات جنسی از قبیل یادگارخواهی گردند.

The Role of the Mediator of Attachment Styles in the Relationship between Personality Traits and Fetishism

Introduction: Fetishism as a sexual deviation is characterized by imaginations, desires, and frequent sexual behaviors focused on objects that are not sexually suggestive to others. This research with a dual purpose, on the one hand, examined the relationship between personality traits, attachment styles and fetishism, and on the other hand, measured the role of attachment styles in relation between personality traits and fetishism. Materials and Methods: This is a descriptive and correlational study. The statistical population of the present study was the men over 18 years of age in Tabriz in 2018. From among the community, a sample of 300 participants was selected through available sampling. The research instruments were Adult Attachment Inventory (AAI), NEO FiveFactor Inventory (NEOFFI) and the Multidimensional Inventory of Development, Sex, and Aggression (MIDSA). Results: The Results showed that the higher the individual score in the variables of neuroticism and agreeableness, the greater the likelihood of a person having a fetishism. Possibly, those with a neurotic trait are more likely to have an avoidant and ambivalent insecure attachment style. The results of multivariable regression analysis also showed that 14% of the fetishism can be explained by personality traits. The greatest contribution was to neuroticism (P<0.01) and then agreeableness (P<0.05). Furthermore, three variables of avoidant attachment, secure attachment and ambivalent attachment predicted a total of 24% of the variance of the fetishism variable. Given the beta value, it is determined that the ambivalent attachment style has the greatest effect on the fetishism variable. Finally, attachment styles act as mediators of the personality trait of neuroticism and fetishism. Conclusion: Avoidant and ambivalent insecure attachment styles along with personality traits, neuroticism and agreeableness, can lead to sexual deviations, such as Fetishism.