تاثیر آموزش پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و تاب‌آوری پرستاران

مقدمه: پرستاران به مداخلات روانشناختی موثر جهت بهبود کیفیت زندگی و ارتقاء تاب آوری در برابر مشکلات حرفه ای و اجتماعی نیازمندند. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی گروه درمانی پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و تاب آوری پرستاران بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون، پس آزمون با یک گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان در 22 مناطق مختلف تهران بود. از میان آ ها یک بیمارستان (خاتم الانبیاء) به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد و سپس به صورت تصادفی 40 پرستار انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش در 12 جلسه گروه درمانی مبتنی بر برنامه پذیرش و تعهد به مدت 12 هفته شرکت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. به منظور جمع آوری داده ها پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جها نی و پرسشنامۀ تاب آوری کانر و دیویدسون مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش پذیرش و تعهد به طور معنی داری کیفیت زندگی آن ها (9/1=f1/28؛ 0/005=p) و تاب آوری (12/3=f1/28؛ 0/002=p) را بهبود می بخشد. در مرحله پیگیری این اثر به طور معنی داری بر کیفیت زندگی (9/9=f1/28؛ 0/004=p) و تاب آوری (13/66=f1/28؛ 0/001=p) پرستاران ماندگار بوده است. نتیجه گیری: بهبود مهارت ها با استفاده از آموزش پذیرش و تعهد می تواند به عنوان یک روش ایده آل برای افزایش تاب آوری و بهبود کیفیت زندگی پرستاران مورد توجه قرار گیرد.