ارزیابی کارکردهای عصب‌شناختی و هیجانی در معتادان تحت درمان با متادون و بوپرنورفین

مقدمه: عوامل عصب شناختی و هیجانی نقش مهمی در درمان معتادان ایفاء می کنند. هدف از این مطالعه ارزیابی تنظیم شناختی هیجان و کارکردهای عصب شناختی در معتادان تحت درمان متادون و بوپرنورفین بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی و علّی -مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه مردان تحت درمان با مواد نگهدارنده می باشد. جمعیت مورد بررسی در این مطالعه 50 بیمار تحت درمان با متادون و 50 بیمار تحت درمان با بوپرنورفین در مرکز ترک اعتیاد مشهد در سال 1395 بودند. همه افراد با آزمون های نارسایی کنش وری اجرایی بارکلی و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی و آزمون تی مستقل انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات در آزمون های تنظیم شناختی هیجان گروه تحت درمان با بوپرنورفین از گروه تحت درمان با متادون بالاتر می باشد. در مقابل گروه تحت درمان با متادون به طور معنی داری نمرات بالاتری در آزمون نارسایی کنش وری اجرایی در مقایسه با گروه بوپرنورفین دریافت کرد. نتیجه گیری: اگرچه متادون و بوپرنورفین منجر به نقصان در کنش های عصب اجرایی و تنظیم هیجانی می گردند، اما به نظر می رسد بوپرنورفین برای حفظ کارکردهای شناختی در طول درمان معتادان داروی بهتری باشد.