مقایسه قابلیت گیاه پالایی دو گونه عرعر (آسمان‌دار) و زبان گنجشک در حذف نیترات و فسفات آب

آلودگی های محیط زیست به عنوان یکی از مهم ترین چالش های جوامع بشری است. نیترات و فسفات دو آلاینده مهم اند که توسط کود های شیمیایی ایجاد و سبب آلودگی محیط، از جمله منابع آب، می شوند. روش های مختلفی برای پالایش آلودگی های محیط زیست وجود دارد اما با توجه به حساس و شکننده بودن اکوسیستم‌ های بیابانی، فرآیند گیاه پالایی روشی مناسب برای پالایش آلودگی ناشی از سیستم های کشاورزی است. پژوهش حاضر برای بررسی قابلیت گیاه پالایی نیترات و فسفات آب با استفاده از گونه های عرعر (آسمان دار) ailanthus altissima mill و زبان گنجشک fraxinus excelsior l. به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی انجام شد. بدین منظور درمجموع تعداد 96 نهال از دو گونه یادشده در اسفند ماه سال 1393 در اراضی دانشگاه صنعتی اصفهان مستقر شد. در این مطالعه از سطوح مختلف 5، 10 و 50 میلی گرم در لیتر فسفات و 5، 10و 50 میلی گرم در لیتر نیترات برای هر گونه و همچنین نمونه شاهد خاک بدون گیاه با سه تکرار استفاده شد. گونه ها به صورت سه تکرار با غلظت های 5، 10 و 50 میلی گرم در لیتر فسفات و نیترات کاشته شدند. سپس مقدار حذف آلاینده نیترات و فسفات اندازه گیری شد و تجزیه و تحلیل آماری صورت گرفت. نتایج نشان داد که مقدار حذف نیترات در هفته اول در سه غلظت 5، 10 و 50 میلی گرم در لیتر در گونه عرعر به مقدار 74.53، 75.23 و79.95 درصد و در گونه زبان گنجشک 79.04، 80.65 و 83.97 درصد بود. همچنین مقدار حذف فسفات در هفته اول در غلظت های 5، 10 و 50 میلی گرم در لیتر در گونه عرعر به مقدار 74.10، 77.18 و 82.81 درصد و در گونه زبان گنجشک به مقدار 74.16، 79.87 و 83.56 درصد بود. نتایج تحلیل واریانس نشان داد بین دو گونه عرعر و زبان گنجشک به لحاظ مقدار قابلیت گیاه پالایی آن ها در حذف نیترات و فسفات با اطمینان 99 درصد تفاوت معنی دار وجود دارد.