بررسی روند تغییرات مکانی- زمانی شاخص دومتغیره خشکسالی هواشناسی spei در ایران

تغییر بارش و دمای ناشی از تغییر اقلیم   موجب شده است تا شاخص‌های تک متغیره خشکسالی نتوانند وضعیت کاهش منابع آبی را نشان دهند. بر این پایه از شاخص‌های چندمتغیره خشکسالی مانند بارش تبخیر و تعرق استاندارد شده (spei) استفاده می‌شود. به منظور بررسی وضعیت روند تغییرات شدت خشکسالی هواشناسی در پهنه جغرافیایی ایران، داده‌های شبکه جهانی spei طی دوره آماری 30 ساله استفاده و آزمون‌های تشخیص روند و شیب خط سن بر روی سری‌های فصلی آنها اجراء و نتایج آنها در محیط gis پهنه‌بندی شد. نتایج نشان داد در بین فصل‌ها، بیشترین روند رو به خشکی در فصل زمستان می‌باشد و بیش از 94 درصد مساحت کشور، شیب کاهشی را در سری زمانی شاخص خشکسالی نشان می‌دهند. روند تغییرات این شیب در غرب و شمال شرق کشور از لحاظ آماری معنی‌دار است. در فصل تابستان نیز نیمه شرقی کشور روند رو به خشکی را نشان می‌دهد ولی در فصل‌های بهار و پاییز وضعیت بهتری بر ایران حاکم است و درصد کمی از مساحت کشور روند معنی‌دار رو به خشکی را نشان می‌دهند. به طوری که به ترتیب در فصل بهار  و پاییز ، 85 و 91 درصد کشور، از شیب خط روند کمتر و مساوی 2 درصد برخوردارند. نتیجه پایانی بررسی شاخص خشکسالی بارش تبخیر و تعرق استاندارد شده نشان داد که در مجموع تغییرات اقلیمی در ایران رخ داده است و ایران در سالهای اخیر به سمت دوره های خشک‌تر متمایل بوده است.