بررسی اثرات عصاره آبی زعفران (Crocus sativus L.) بر درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ در مگس سرکه (Drosophila melanogaster M.)

زعفران (crocus sativus l.)، گیاه بومی کشور ایران و خصوصاً منطقه خراسان هست و دارای جایگاه خاصی در الگوی تغذیه مردم می باشد. با توجه به مطالعات متعدد اثرات زعفران و ازآنجاکه در زمینه‌ی اثرات آن بر روند تکوین مگس سرکه به‌عنوان یک مدل جانوری مطالعات خاصی صورت نگرفته، در این مطالعه اثرات عصاره آبی زعفران بر درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ در مگس سرکه در حین تکوین، مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 5 جفت مگس سرکه وحشی بالغ سه‌روزه جهت جفت گیری و تخم گذاری به هر یک از ظروف کشت حاوی غلظت های متفاوت عصاره آبی زعفران منتقل و پس از هشت ساعت خارج گردیدند. درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ در کلیه غلظت ها موردبررسی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل‌های آماری با نرم‌افزار sas و میانگین داده ها با آزمون tukeyبا حداقل سطح معنی داری (p < 0.05) مقایسه شدند. در غلظت های پایین تر زعفران، افزایش معنی دار میزان تبدیل لارو به شفیره در مقایسه با گروه کنترل، مشاهده شد. اما حضور غلظت های بالای زعفران در محیط کشت، منجر به کاهش معنی دار درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ گردید. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده اثرات زعفران بر روند تکوین مگس سرکه تا حدی وابسته به دوز عمل می کند. به این معنا که زعفران در غلظت‌های پایین اثرات مثبتی بر درصد تبدیل لارو به شفیره و شفیره به بالغ داشته ولی افزایش غلظت های مصرفی می تواند منجر به بروز تاثیر منفی بر این روند گردد.