بررسی تاثیر کودهای آلی و بیولوژیک بر صفات کمی و کیفی زعفران (crocus sativus l) در شرایط اقلیمی اردبیل

در سال های اخیر جهت تولید محصولات سالم و کاهش مشکلات زیست محیطی، از کودهای آلی و زیستی برای افزایش حاصلخیزی خاک، رفع نیاز  تغذیه ای و افزایش رشد گیاهان استفاده می شود. به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی و زیستی  بر صفات کمی و کیفی زعفران آزمایشی در دو سال زراعی 95-1394 و 96-1395 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا شد. کرت های اصلی شامل کودهای آلی در سه سطح شاهد، ورمی کمپوست (10 تن در هکتار) و کود دامی (25 تن در هکتار) و کرت های فرعی شامل کودهای زیستی در تلقیح با بنه و مخلوط با آب آبیاری در پنج سطح شاهد، ازتوباکتر (azotobacter sp. ptcc 1658)، سودوموناس آیروژینوس (pseudomona aeroginosa)و باسیلوس سوبتیلیس (bacillus subtilis) و تلفیق آن ها (azotobacter sp. ptcc 1658 + bacillus subtilis +pseudomona aeroginosa) بودند. نتایج نشان داد که برهمکنش کودهای آلی و زیستی سبب افزایش معنی دار صفات وزن تر گل، عملکرد خشک و تر کلاله و خامه و ترکیبات کیفی شامل کروسین (عامل ایجاد رنگ)، پیکروکروسین (عامل ایجاد طعم) و سافرانال (عامل ایجاد عطر) نسبت به تیمار شاهد گردید. کاربرد کود دامی و ورمی کمپوست همراه با کاربرد تلفیقی کودهای زیستی (ازتوباکتر، سودوموناس آیروژینوسو باسیلوس سوبتیلیس) عملکرد خشک کلاله را از 0.86 کیلوگرم در هکتار در تیمار شاهد، بترتیب به 2.93 و 2.70کیلوگرم در هکتار در تیمارهای مذکور افزایش داد. همچنین کود دامی همراه با کاربرد توام کودهای زیستی، میزان پیکروکروسین، سافرانال و کروسین را به ترتیب 73، 77 و 83 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. با توجه به نتایج این آزمایش، کاربرد توام کودهای آلی و زیستی ضمن کاهش آلودگی های زیست محیطی، می تواند از طریق اثرات هم افزایی باعث افزایش معنی دار عملکرد کمی و کیفی زعفران شود.