اثر کود‌های زیستی و نیتروژن بر خصوصیات کمی و کیفی گلبرگ زعفران (.Crocus Sativus L)

به منظور بررسی صفات کمی و کیفی گلبرگ زعفران تحت تاثیر منابع مختلف نیتروژن، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1395-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل، کود ازتوبارور1 (حاوی ازتوباکتر وینلندی) در دو سطح (0.1 و0.2 درصد)، کود نیترو کارا (حاوی باکتری آزورایزوبیوم کائولینودا) در دو سطح (1 و 2 درصد)، ترکیب هر دو کود زیستی در چهار سطح {(1 درصد نیتروکارا + 0.1 درصد ازتوبارور1)، (1 درصد نیتروکارا + 0.2 درصد ازتوبارور1)، (2 درصد نیتروکارا + 0.1 درصد ازتوبارور1)، (2 درصد نیتروکارا + 0.2 درصد ازتوبارور1)}، یک سطح نیتروژن (40کیلوگرم در هکتار) و شاهد بودند. بررسی صفات نشان داد بالاترین عملکرد گلبرگ و کلاله خشک در کاربرد 0.2 درصد ازتوباکتر به دست آمد. هم چنین در تیمار 2 درصد آزورایزوبیوم بیشترین وزن خشک تک‌گل مشاهده شد. بالاترین میزان نیتروژن برگ و کلروفیل کل در تیمارهای 0.2 درصد ازتوباکتر و 40 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به دست آمد. هم چنین بیشترین سطح برگ در تیمار 40 کیلوگرم در هکتار نیتروژن حاصل شد. در بررسی فعالیت آنتی‌اکسیدانی مشخص گردید که بیشترین فنل و آنتوسیانین کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدان گلبرگ در تیمار ازتوباکتر 0.1 درصد و بالاترین میزان فلاونوئید در تیمار 1 درصد آزورایزوبیوم مشاهده شدند. نتایج حاکی از آن بود که کاربرد تیمار‌های استفاده شده سبب افزایش عملکرد گلبرگ زعفران شد و تیمار 0.2 درصد ازتوباکتر جهت افزایش عملکرد کمی و تیمار 0.1 درصد ازتوباکتر برای بالا بردن خواص آنتی‌اکسیدانی قابل توصیه می باشند.