اثر محلول‌پاشی نانو کودهای مختلف بر برخی صفات فیزیولوژیک زعفران (.Crocus Sativus L)

به منظور بررسی تاثیر نانو کودهای مختلف بر برخی صفات فیزیولوژیک زعفران، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در دانشگاه ملایر در سال زراعی 94-1393 انجام شد. تیمار های آزمایشی شامل نانو کودهای تک عنصره ی آهن، منگنز، بُر، پتاسیم، روی و شاهد بودند که با غلظت دو در هزار و به صورت محلول پاشی جهت بهبود وضعیت تغذیه گیاه مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که اثر محلول پاشی نانو کودها روی میزان محتوای نسبی آب، قند احیاکننده و قندهای غیر احیاکننده معنی دار بود. نانو کودهای مختلف از نظر کلروفیل a و کلروفیل کل اختلاف معنی‌داری با تیمار شاهد نداشتند با این وجود بیشترین میزان کلروفیل a (mg.g^-1 fw 1/53) در تیمار نانو کود آهن و کمترین میزان آن (mg.g^-1 fw 0/93) در تیمار نانو کود منگنز مشاهده شد. تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی‌داری بر میزان کلروفیل b و آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز نداشتند. علاوه بر این تاثیر نانو کودهای مختلف بر میزان پروتئین و فنل معنی دار بود. بیشترین میزان پروتئین (mg.g^-1 fw 1/56) در تیمارهای نانو کود پتاسیم و بُر با 12 درصد افزایش نسبت به شاهد مشاهده شد و کمترین میزان پروتئین برگ (mg.g^-1 fw 1/36) در تیمار نانو کود آهن به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد سه درصد کاهش نشان داد. بیشترین میزان فنل (mg.g^-1 dw 0/27) با 10/5 درصد افزایش نسبت به شاهد در تیمار نانو کود منگنز مشاهده شد و فقط اختلاف این تیمار با شاهد معنی دار بود. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد که کاربرد کلیه نانو کودهای مورد مطالعه با غلظت یکسان از لحاظ علمی قابل توصیه نیست.