درک تجربه زیسته مدیران روابط عمومی ورزشی از بحران‌های رسانه ای(رویکردی پدیدارشناسانه)

ورزش به‌عنوان یک پدیده‌ای اجتماعی از ذینفعان مختلفی تاثیر می‌پذیرد و بر آن‌ها تاثیر می‌گذارد و ممکن است در این فرایند مشکلات و بحران‌هایی را تجربه کند. هدف از این تحقیق درک تجربه زیسته مدیران روابط عمومی ورزشی از بحران‌های رسانه‌ای است که از طریق روش تحقیق کیفی و با استفاده از استراتژی پدیدارشناسی انجام شد. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند 16 مشارکت‌کننده انتخاب شدند و از طریق مصاحبه‌های عمیق و پدیدارشناسانه داده‌ها جمع‌آوری شدند. با استفاده از رویکرد هفت مرحله‌ای دیکلمن(1989) داده‌ها تجزیه‌وتحلیل شدند. بر اساس تجزیه‌وتحلیل انجام‌شده پنج دسته معانی برای تجربه زیسته مدیران روابط عمومی از بحران‌های رسانه‌ای شناسایی شدند که عبارت‌اند از تخریب وجهه و اعتبار سازمان؛ فقدان آینده‌نگری و شفافیت؛ پاسخ سنجیده و فعالانه به بحران؛ سنجش به هنگام امور و گزینش گری اقدامات؛ و ابهام اطلاعاتی و لایه‌ای شدن منافع ذینفعان. این معانی تجربه‌شده در زیست جهان‌های مدیران روابط عمومی ورزشی برساخت‌هایی از کنش اجتماعی‌شان هستند که در صورت تحلیل صحیح، مدنظر قرار دادن و به‌کارگیری آن‌ها می‌توان مدیریت بهتری را در بحران‌های رسانه‌ای ورزشی شاهد بود.

Understanding Lived Experience of Sports Public Relations Managers from Media Crisis (A Phenomenological Approach)

Sport as a social phenomenon, influences different stakeholders. therefore It will experience problems and crises in this process. The aim of this study is Understanding Lived Experience of Sports Public Relations Managers from Media Crisis. Research was carried out by qualitative method and through phenomenological approach. The 16 participants were selected from the purposeful sampling. Through deep and phenomenological interviews, data were collected. data were analyzed by using the seven – step Diekelman`s (1989) approach. According to the data analysis, five categories of meanings were identified about the media crisis. They are: Reducing the prestige and reputation of organization, Lack of prospecting and transparency, deliberative and actively responding to crisis, evaluating on time and selection of best practices, Information ambiguity and confusing of interests of the stakeholders. These concepts of experienced in the lifeworld of sport relations managers are Constitutions of their social action. In case of proper analysis and application, they can be helpful in better managing sport media crises.