بررسی مدل تاثیر ابعاد فعالیت های رسانه های جمعی بر گرایش به ورزش همگانی در شهر تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی مدل تاثیر ابعاد فعالیت های رسانه های جمعی بر گرایش به ورزش همگانی در شهر تهران بود. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش، جزی پژوهش های توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه استفاده‌کنندگان از مراکز ورزشی و تندرستی شهر تهران بودند که جهت نمونه‌گیری از روش خوشه‌ای استفاده‌شده است. ابتدا شهر تهران به پنج منطقه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تقسیم‌بندی شد. سپس از هر یک از این مناطق پنج‌گانه 70 نفر به‌صورت تصادفی (حجم نمونه آماری کل برابر با 350 نفر) انتخاب شدند. برای سنجش ابعاد فعالیت رسانه های جمعی از پرسشنامه ی طراحی‌شده توسط مرادی (1390) و برای سنجش گرایش به ورزش همگانی از پرسشنامه طراحی‌شده توسط گروه پژوهش استفاده گردید. روایی صوری سوالات توسط صاحب‌نظران دانشگاهی مورد تائید قرار گرفت و ضریب آلفای کرونباخ نیز نشان از پایایی قابل‌قبول برای سوالات پژوهش داشت. در ادامه جهت بررسی سوالات پژوهش از ضریب استاندارد و اعداد معناداری استفاده گردید که نتایج حاصل از این مدل نشانگر تاثیر فعالیت های رسانه‌های جمعی و ابعاد آن بر گرایش به ورزش همگانی در شهر تهران داشت. شاخص‌های برازندگی نیز نشان داد که مدل، با داده ها برازش نسبی و مناسبی دارد. درنتیجه با توجه به یافته های حاصل از این مدل کارشناسان رسانه ای و ورزشی می توانند با نوآوری در برنامه های خود و ایجاد انگیزه، سطح مهارت و عملکرد ورزشی آحاد مختلف مردم را بهبود بخشند.