تاثیر حاد یک جلسه موسیقی ‌درمانی با ساختارهای ریتمیک مختلف بر پارامترهای گام‌برداری افراد مبتلا به ms

زمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر حاد یک جلسه موسیقی‌درمانی با ساختارهای ریتمیک مختلف بر پارامترهای گام برداری زنان مبتلا به ms بود.روش بررسی: 15 آزمودنی زن مبتلا به بیماری ms برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند. برای جلسه تمرینی حین راه رفتن از ساختارهای ریتمیک 4/2، 4/4 و 8/6 استفاده شد و گام برداری آزمودنی ها بوسیله سیستم سه بعدی آنالیز حرکت با 6 دوربین ثبت شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها به وسیله نرم افزار spss v22 و با استفاده از آزمون تی همبسته و آنالیز مکرر واریانس در سطح معنی داری 05/0 انجام گرفت.یافته ها: نتایج آزمون تی همبسته نشان داد که یک جلسه موسیقی‌درمانی با ساختارهای ریتمیک بر پارامترهای گام برداری افراد مبتلا به ms به طور کلی تاثیر معنی‌داری نداشته است (تنها تفاوت های معنی‌دار مربوط به میزان 4/2 و پارامتر مدت‌زمان سوینگ (009/0=p)، میزان 4/4 و پارامترهای مدت‌زمان یک گام (030/0=p)، عرض گام (032/0=p) و سرعت گامبرداری (005/0=p) و میزان 8/6 و پارامتر مدت‌زمان سوینگ (012/0=p)بود). نتایج آزمون مکرر واریانس نیز نشان داد که علیرغم تاثیر مثبت بیشتر دو میزان 4/2 و 4/4 بر پارامترهای گام برداری نسبت به میزان 8/6، اما بین ساختارهای ریتمیک 4/2، 4/4 و 8/6 تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت یک جلسه موسیقی‌درمانی با میزان های مختلف بر پارامترهای گام برداری افراد مبتلا به ms بود. همچنین با توجه به کمترین تاثیر مثبت هنگام راه رفتن با ساختار ریتمیک 8/6 نسبت به دو میزان دیگر، به نظر می رسد افراد مبتلا به ms بیشترین تطابق‌پذیری را با توجه به ساده تر بودن ساختار ریتمیک 4/2 و 4/4 با این میزان ها دارند. زمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر حاد یک جلسه موسیقی‌درمانی با ساختارهای ریتمیک مختلف بر پارامترهای گام برداری زنان مبتلا به ms بود.روش بررسی: 15 آزمودنی زن مبتلا به بیماری ms برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند. برای جلسه تمرینی حین راه رفتن از ساختارهای ریتمیک 4/2، 4/4 و 8/6 استفاده شد و گامبرداری آزمودنیها بوسیله سیستم سه بعدی آنالیز حرکت با 6 دوربین ثبت شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها به وسیله نرمافزار spss v22 و با استفاده از آزمون تی همبسته و آنالیز مکرر واریانس در سطح معنی داری 05/0 انجام گرفت.یافته ها: نتایج آزمون تی همبسته نشان داد که یک جلسه موسیقی‌درمانی با ساختارهای ریتمیک بر پارامترهای گام برداری افراد مبتلا به ms به طور کلی تاثیر معنی‌داری نداشته است (تنها تفاوتهای معنی‌دار مربوط به میزان 4/2 و پارامتر مدت‌زمان سوینگ (009/0=p)، میزان 4/4 و پارامترهای مدت‌زمان یک گام (030/0=p)، عرض گام (032/0=p) و سرعت گام برداری (005/0=p) و میزان 8/6 و پارامتر مدت‌زمان سوینگ (012/0=p)بود). نتایج آزمون مکرر واریانس نیز نشان داد که علیرغم تاثیر مثبت بیشتر دو میزان 4/2 و 4/4 بر پارامترهای گامبرداری نسبت به میزان 8/6، اما بین ساختارهای ریتمیک 4/2، 4/4 و 8/6 تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.نتیجه گیری: نتایج نشاندهنده تاثیر مثبت یک جلسه موسیقی‌درمانی با میزانهای مختلف بر پارامترهای گامبرداری افراد مبتلا به ms بود. همچنین با توجه به کمترین تاثیر مثبت هنگام راه رفتن با ساختار ریتمیک 8/6 نسبت به دو میزان دیگر، به نظر میرسد افراد مبتلا به ms بیشترین تطابق‌پذیری را با توجه به ساده تر بودن ساختار ریتمیک 4/2 و 4/4 با این میزان ها دارند.

Acute effects of music therapy session with a different rhythmic structures on gait parameters in patients with MS

Background and aim: Music therapy has been reported to have positive effects on many diseases of nervous origin such as Huntington's, stroke and Parkinson's disease.The aim of current study was to evaluate the acute effects of music therapy session with a different rhythmic structures on gait parameters in patients with MS.Material and methods: 15 female patients with diseases MS, the age range of 2250 years, and EDSS 3 to 6, volunteered to participate in this study. For training session used rhythmic structures 2/4, 4/4 and 6/8 during walking. Walking subjects were recorded by Threedimensional motion analysis system with 6 cameras and after data processing with cortex software, spatialtemporal gait parameters were extracted. Statistical analysis of data using paired samples T test and repeated measures of variance was performed.Results: Paired sample ttest results showed that a music therapy session with rhythmic structures 2/4, 4/4 and 6/8 are generally not affected on the gait parameters of patient with MS. Repeated measures of variance also showed that despite the more positive effect of the 2/4 and 4/4 metres on the gait parameters than 6/8 metre, but there were no significantly different between 2/4, 4/4 and 6/8 rhythmic structures.Conclusion: The results showed a positive effect (though slight) of music therapy session with the different metres on gait parameters of people with MS. Probably in the long term, the effect of this type of training will be more apparent.