اثربخشی تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل و سرعت راه رفتن دانش آموزان نابینا

زمینه و هدف: اختلالات بینایی روی تمام جنبه‌های حرکتی کودک تاثیر می‌گذارد و حرکت به‌عنوان مهم ترین ابزار تربیت‌بدنی، عامل مهمی برای ارتقای سلامتی کودکان معلول می باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا، پویا و سرعت راه رفتن دانش‌آموزان نابینا بود.روش و بررسی: در پژوهش نیمه‌تجربی حاضر تعداد 28 دانش‌آموز پسر و دختر از بین نابینایان داوطلب به‌صورت در دسترس هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه‌تجربی و کنترل تقسیم شدند. پس از انتخاب دانش‌آموزان و کسب رضایت آنها مبنی بر شرکت در برنامه تمرینی، ابتدا آزمون تعادل‌ایستا با استفاده از دستگاه فوت اسکن، سپس تعادل پویا به کمک آزمون tug و سرعت راه رفتن با مسافت 8 متر به‌عنوان پیش مداخله اندازه‌گیری شد. گروه‌تجربی، طی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 20 دقیقه در تمرینات حضور یافتند. در پایان نیز کلیه آزمون‌های مرحله پیش‌مداخله به‌عنوان پس از مداخله تکرار گردید. داده‌ها با استفاده از تحلیل آماری t مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که پس از 8 هفته تمرین بهبود معناداری در نمرات تعادل پویا و سرعت راه رفتن گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینات ثبات مرکزی یافت شد (p≤0/001) در حالی‌که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به‌نظر می‌رسد تمرینات ثبات مرکزی برتعادل پویا و سرعت راه رفتن آزمودنی ها تاثیرگذار است. با در نظر گرفتن اهمیت تحرک، خصوصاً در کودکان با معلولیت بینایی، توصیه می شود از تمرینات ثبات مرکزی به‌عنوان شیوه موثر برای تحرک فیزیکی بیشتر این افراد استفاده شود.نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می‌رسد تمرینات ثبات مرکزی برتعادل پویا و سرعت راه رفتن آزمودنی ها تاثیر گذار است. با در نظر گرفتن اهمیت تحرک، خصوصاً در کودکان با معلولیت بینایی، توصیه می شود از تمرینات ثبات مرکزی به عنوان شیوه موثر برای تحرک فیزیکی بیشتر این افراد استفاده شود.