مقایسه دو روش اندازه گیری زاویه پشت پا در حالت ایستا و ارتباط آن با زاویه پشت پا در حالت پویا طی فاز استانس راه رفتن در افراد با ساختار پای چرخیده به خارج

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر، مقایسه دو روش اندازه‌گیری زاویه پشت پا (rfa) در حالت ایستا و ارتباط آن با زاویه پشت پا طی فاز استانس راه رفتن در افراد با پای چرخیده به خارج بود. روش بررسی: 15 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه بیرجند به‌صورت هدفمند و براساس شاخص افتادگی استخوان ناوی انتخاب شدند. پس از اندازه‌گیری rfa در حالت ایستا به‌وسیله گونیامتر و دستگاه آنالیز حرکت دو بعدی طبق مدل نشانه‌گذاری کلارک (1983)، اطلاعات دوبعدی rfa آزمودنی‌ها با استفاده از سیستم آنالیز حرکت حین راه رفتن با سرعت 7/1 متر بر ثانیه بر روی تردمیل در وضعیت بدون کفش جمع‌آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون‌های تی وابسته و همبستگی پیرسون در سطح (05/0p≤)، استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین اندازه‌گیری rfa در حالت ایستا به‌وسیله گونیامتر و سیستم درجه‌بندی آنالیز حرکت دو بعدی طبق روش نشانه‌گذاری کلارک، اختلاف معناداری وجود دارد (001/0p≤)، همچنین بین rfa در حالت ایستا و پویا در کلیه مراحل فاز استانس راه رفتن ارتباط معنا‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش علاوه‌بر تاکید استفاده از سیستم‌های درجه‌بندی آنالیز حرکت برای اندازه‌گیری rfa در حالت ایستا، نشان داد که اندازه‌گیری rfa در حالت ایستا، نمی‌تواند نشان­دهنده این زاویه در حالت پویا حین فاز استانس راه رفتن باشد.