اعتبارسنجی محاسبه کارایی مکانیکی به روش برایند انجام کار در مقایسه با روش رایج در یک نیم گام دویدن

زمینه و هدف روش رایج برای ارزیابی کارآیی استفاده از هزینه ی متابولیک و محاسبه ی تغییرات انرژی مکانیکی با توجه به مدل های ریاضیاتی می باشد. این روش معمولاً محدود به فعالیت های هوازی و زمانبر بوده و برای آزمودنی محدودیت حرکتی ایجاد می کند. هدف از انجام این پژوهش ارایه و اعتبارسنجی روش جدیدی برای محاسبه ی کارآیی مکانیکی با رویکرد برآیند انجام کار می باشد. این روش قادر خواهد بود تا با استفاده از متغیرهای -مکانیکی، محدودیت های موجود را رفع کند.روش بررسی: 16 ورزشکار مرد سالم فعال به صورت در دسترس انتخاب شد. متغیرهای مربوط به سینماتیک و سینتیک دویدن، و همچنین هزینه ی متابولیک آنها حین فعالیت، به ترتیب با استفاده از دوربین، صفحه ی نیروسنج و دستگاه k4b2 ثبت شد. یافته ها: محاسبه ی کارآیی مکانیکی با رویکرد جدید عبارت بود از: کار انجام شده روی com بخش بر انرژی مکانیکی کل. کار انجام شده روی com با توجه به رویکرد جرم- نقطه و انرژی مکانیکی کل با استفاده از تیوری دینامیک معکوس محاسبه شد. به منظور بررسی آماری، فرضیه ی تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنا داری p?0.05 استفاده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده همبستگی معنا داری بین کارآیی مکانیکی به روش هزینه ی متابولیک، و کارآیی مکانیکی به روش برآیند انجام کار مشـــاهده نشد ( 0.31 = r ، 0.26 = p). نتایج نشان داد رویکرد برآیند انجام کار نمی تواند جایگزین مناسبی برای روش رایج در ارزیابی کارایی مکانیکی باشد.