مقایسه اثربخشی پروتکل های گرم کردن ایستا، پویا و برنامه پیشگیری از آسیب بر والگوس زانو حین فرود دراپ و آزمون لی لی تک پایی در مردان ورزشکار 2518 سال

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی پروتکل های گرم‌کردن ایستا، پویا و پیشگیری از آسیب بر ولگوس زانو حین فرود دراپ و نمرات آزمون لی لی تک پایی در مردان ورزشکار 18-25 سال بود.روش بررسی: از بین دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی 36 نفر ورزشکار بر اساس معیارهای ورودی انتخاب شده و بصورت تصادفی به سه گروه گرم‌کردن ایستا (12 نفر)، گرم‌کردن پویا (12 نفر) و برنامه پیشگیری از آسیب (12 نفر) تقسیم‌بندی شدند. جهت ارزیابی عملکرد و زاویه والگوس زانو از آزمون‌های لی لی تک پایی و سیستم آنالیز سه بُعدی حرکت استفاده گردید. پس از پیش‌آزمون، هر کدام از سه پروتکل گرم‌کردن به مدت 10 تا 15 دقیقه انجام و پس از آن پس‌آزمون انجام گرفت. به منظور مقایسه بین گروهی از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی lsd و برای بررسی درون گروهی از آزمون تی وابسته در سطح معناداری 0.05 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که بین گروه‌ها در متغیرهای لی‌لی تک پایی و والگوس زانو اختلاف معنی‌داری وجود دارد (0.001=p). نتایج آزمون t وابسته نشان داد که تغییرات متغیر لی‌لی تک پایی در گروه‌های گرم‌کردن ایستا (0.03=p) و برنامه پیشگیری از آسیب (0.001=p) و متغیر والگوس زانو در گروه‌های گرم‌کردن ایستا (0.001=p) و برنامه پیشگیری از آسیب (0.001=p) معنی‌دار، اما در گروه گرم‌کردن پویا معنی‌دار نبودند (0.05≤p).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، برنامه پیشگیری از آسیب می تواند تکنیک فرود دراپ را بهبود بخشد بدون اینکه اختلالی در عملکرد ورزشکاران ایجاد کند که احتمالاً این برنامه موثرتر از هر دو پروتکل گرم کردن ایستا و پویا در آماده سازی ورزشکاران برای مسابقات باشد.

Compartion of the effects of static, dynamic and injuryprevention program warmup protocols on knee valgus during drop landing and singleleg hop test in active 1825 years men

Background and aim: Anterior Cruciat Ligament injuries are common among athletes and even non athletics, 70% of ACL injuries created as a result of a noncontact mechanism. So, the aim of this study was to compare the effects of static, dynamic and injury prevention WarmUp protocols on knee valgus during drop landing and singleleg hop test score in active 1825 year’s men. Materials and methods: 36 active subjects selected and randomly were assigned to static, dynamic warm up and injuryprevention programs and pre test of performance and knee valgus angle assessment performed via singleleg hopping test and motion analysis system respectively. After executing three warmup protocols, the performance and kinematic data’s were taken. To check the normal distribution of data’s, the KolmogorovSmirnov test, to between group’s comparison, the analysis of covariance test and to obtaining within groups differences, the paired ttest was used. Also significance value set at 0.05. Results: The results showed that injuryprevention programs can immediately improve droplanding technique athletes without creation of malfunction in athletes (P=0/001). But this technique was followed with a negative response after static warmup protocol (P=0/001) and no change was observed after the dynamic warmup protocol (P=0/82). Conclusion: According to the research results the subjects of injuryprevention warm up program than two other groups, benefited from the progression benefits in performance tests and kinematic selected parameters.