ارتباط سفتی مفصل با ریسک بروز آسیب در اجرای فرود

زمینه و هدف: سفتی یکی از خواص مکانیکی ساختارهای بدن انسان است که نقش مهمی در بیومکانیک حرکات ورزشی داشته و می‌تواند بر ریسک بروز آسیب اثر‌گذار باشد. هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط سفتی مفاصل زانو و مچ‌پا با ریسک بروز آسیب در اجرای فرود بود.روش بررسی: 20 دانشجوی پسر فعال و سالم رشته تربیت‌بدنی و علوم‌ ورزشی به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها هاپینگ عمودی به سه شیوه دوطرفه، یک‌طرفه روی پای برتر و یک‌طرفه روی پای غیربرتر و با سه استراتژی ترجیحی، کنترلی و بیشینه را برای تعیین متغیرهای سفتی مفاصل مچ‌پا و زانو و آزمون فرود تک‌پا از روی سکو را برای تعیین متغیرهای منتخب بیومکانیکی مرتبط با ریسک بروز آسیب اجرا کردند. ارتباط سفتی مفاصل زانو و مچ‌پا با متغیرهای منتخب بیومکانیکی در اجرای فرود از طریق آزمون همبستگی پیرسون با سطح معناداری 0/05 تعیین شد.یافته‌ها: از بین متغیرهای سفتی مفصل مچ‌پا و سفتی مفصل زانو حین اجرای هاپینگ با استراتژی‌های مختلف (استراتژی کنترلی، ترجیحی و بیشینه)، سفتی مچ‌پا حین اجرای هاپینگ ترجیحی و بیشینه یک‌طرفه با متغیر اوج مولفه عمودی نیروی عکس‌العمل زمین و نرخ بارگذاری رابطه معنادار و مثبت و سفتی مچ‌پا حین اجرای هاپینگ کنترلی دوطرفه با متغیر انرژی جذب ‌شده مکانیکی رابطه معنادار و منفی داشت (p<0/05).نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق، می‌توان بیان کرد که سفتی زیاد مفصل مچ‌پا موجب افزایش ریسک بروز آسیب‌های استخوانی مانند استئوآرتریت زانو و استرس فراکچر می‌شود، در حالی‌که سفتی کم مفصل مچ‌پا ریسک بروز آسیب‌های بافت نرم را افزایش می‌دهد.

The relationship between joint stiffness and the risk of injury during landing

Background and aim: Stiffness is one of the mechanical characteristic of human body structures that plays an important role in biomechanics of sport movements and can affect the risk of injury. the purpose of this study was to determine the relationship between the joint stiffness and risk of injury during landing. Materials and methods: In the current study, 20 male physical education students participated voluntarily. They performed vertical hopping tests in three styles, bilateral, unilateral on dominant leg and unilateral on nondominant leg, with three strategies, preferred and control and the maximal to determine the stiffness of the lower extremity and performed oneleg landing to determine the selected biomechanical variables related to the risk of injury. The relationship between lower extremity stiffness and selected biomechanical variables in landing was determined by Pearson correlation test with significance level of 0.05. Results: Among the ankle and knee stiffness variables during hopping tests with different strategies (control, preferential and maximal), ankle stiffness during preferential and maximal unilateral hopping tests showed significant and positive relationship with the peak of vertical ground reaction force and the rate of loading, and ankle stiffness During control bilateral hopping tests showed a significant and negative relationship with the mechanical absorbed energy (p <0.05). Conclusion: According to the results, it can be argued that the high ankle joint stiffness increases the risk of bony injuries such as knee osteoarthritis and stress fractures, while low ankle joint stiffness