مقایسه اثر دو دوره 4 و 8 هفته‌ای توانبخشی ورزشی قلب بر میزان ظرفیت ورزشی، اضطراب و افسردگی و کیفیت زندگی بیماران قلبی‌ پر خطر، بعداز عمل بای ‌پس عروق کرونر

زمینه و هدف: بیماری‌های قلبی و عروقی یکی از دلایل مرگ و میر در دنیاست، توانبخشی ورزشی قلب بخش اصلی پیشگیری ثانویه بیماران قلبی می‏باشد، اما فقدان تحقیقات در خصوص اثرات این برنامه بر بیماران قلبی پرخطر در ایران وجود دارد، لذا پژوهش حاضر دو دوره 4 و 8 هفته ای توانبخشی ورزشی بر بیماران قلبی پرخطر را  برای اولین بار در ایران مورد بررسی قرار داده است.روش بررسی: 40 بیمار با میانگین سنی 6/09 ± 61/40 که جزء بیماران پرخطر بودند انتخاب شدند و در دو گروه توانبخشی 4 و 8 هفته قرار گرفتند. بیماران در ابتدا و انتهای دوره توانبخشی علاوه بر انجام تست ورزش، پرسشنامه کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی را تکمیل نمودند.یافته‌ها: نتایج نشان داد پس از انجام تمرینات توانبخشی میانگین ظرفیت ورزشی، کیفیت زندگی و میزان اضطراب و افسردگی در دو گروه در مقایسه با قبل بهبود یافته است (0/05≥p) و میزان بهبودی در دو گروه تفاوت معنی‌داری داشت. به‌طوری‌که کیفیت زندگی (p<0.001)، ظرفیت ورزشی (p<0.001)، میزان اضطراب(p<0.008) و افسردگی بیماران (p<0.029) پس از پایان 8 هفته تمرینات توانبخشی در مقایسه با 4 هفته تفاوت معنی داری را نشان داد.نتیجه‌گیری: براساس نتایج تحقیق حاضر برنامه توانبخشی ورزشی قلب اگرچه اثرات مثبت و موثری در همه ابعاد کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی و ظرفیت ورزشی بیماران قلبی پرخطر شرکت کننده در برنامه را نشان داد، لیکن میزان بهبودی و اثرات مثبت برنامه در بیماران شرکت‌کننده در 8 هفته برنامه توانبخشی بیشتر از میزان بهبودی در دوره 4 هفته‌ای بود. لذا توصیه می‌گردد بیماران قلبی پرخطر جهت بهره‌مندی از فواید و اثرات مثبت برنامه، در دوره‏های 8 هفته‌ای تحت برنامه جامع توانبخشی ورزشی قلب قرار گیرند.