تاملی حقوقی در ساختار و صلاحیت مصوبه‌گذاری دبیرخانه شورای عالی امنیت ملّی

از مهم‌ترین ابعاد حقوقی فعالیت شورای عالی امنیت ملی، مصوبه‌گذاری دبیرخانه این شوراست که ابهامات حقوقی مهمی در مورد آن مطرح است. با لحاظ این موضوع که مصوبات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی نیز مانند مصوبات خود شورا به‌طور رسمی منتشر نمی‌شوند، در خصوص کیفیت اثرگذاری این مصوبات بر حقوق و تکالیف شهروندان نیز ابهامات مهمی وجود دارد. ازاین‌رو، این پرسش مهم مطرح است که محدوده صلاحیت حقوقی مصوبه‌گذاری دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی چیست؟ در این مقاله با تکیه بر روش توصیفی – تحلیلی، دریافتیم که با تامل در منابع و موازین حاکم بر حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، مشخص می‌شود که مبانی و مستندات حقوقی مصوبه‌گذاری دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی که از سوی موافقان اعمال این صلاحیت در سه حوزه تفویض اختیار، مشابهت با کمیسیون‌های داخلی مجلس و نظریه ساختار کارگزار مطرح شده است، مبانی و مستنداتی قابل انتقادند. از سوی دیگر، با مراجعه به دیدگاه‌های مقام رهبری، نظریات شورای نگهبان و رویه قضایی می‌توان دریافت که دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی تنها از صلاحیت تصمیم‌‌‌سازی و فراهم ساختن مقدمات وضع مصوبات شورای عالی امنیت ملی برخوردار است و صلاحیت مستقلی برای وضع مصوبه ندارد.

Legal Reflection on the Structure and Jurisdiction of the Secretariat of the Supreme National Security Council in terms of Passing Resolutions

Passing resolutions, as one of the tasks of the Supreme National Security Council’s secretariat, constitutes one of the most important legal aspects of SNSN’s functions which has been subject to some legal ambiguities. Since Enactments of the secretariat of the Supreme National Security Council are not officially published (just like those of the council itself), the quality of the impact of these enactments on the rights and duties of citizens has also been associated with some ambiguities. Therefore, the important question raised in this field is how and in what way, one can determine the extent of legal competency of SNSN’s secretariat regarding passing resolutions. In the present article, the descriptiveanalytical method was used to prove that according to the sources and standards governing the Iranian Constitution, it is clear that the legal principles and documents used for clarification of passing resolutions by SNSN’s secretariat may be criticized; while proponents defend and accept such power in three areas: devolution, resemblance to the internal committees of the parliament and the theory of structureagency. On the other hand, according to the views of the Supreme Leader of the Islamic republic of Iran, the views of the Guardian Council as well as the legal procedures, it can be argued that the secretariat of the Supreme National Security Council is only qualified to make decisions and provide the ground for rulemaking by SNSN. In fact, this secretariat has no independent authority to pass resolutions.