نیروهای مسلح و صلاحیت مقابله با تروریسم تکفیری منطقه براساس قانون اساسی جمهوری اسلامی

مسئله حضور نیروهای مسلح جمهوری اسلامی به‌عنوان کنش‌گری فعال در مخاصمات مسلحانه منطقه غرب آسیا به‌ویژه عراق و سوریه در مبارزه با تروریسم تکفیری محل مناقشه بسیاری چه در محافل سیاسی و حقوقی بین‌المللی و چه در میان افکار عمومی داخلی بوده است. این امر به‌طور خاص هنگامی اهمیت بیشتری می‌یابد که جمهوری اسلامی نقش تعیین‌کننده‌تری نسبت به کشورهای درگیر داشته و به بیانی، بازیگر اصلی تحولات چند سال اخیر نام گرفته است. نظر به ممنوعیت توسل به زور در مناسبات بین‌المللی که هدف اصلی شکل‌گیری نظام حقوقی معاهدات و سازمان‌های بین‌المللی و زمینه‌ساز تاسیس سازمان ملل متحد است، منحصر به دفاع مشروع از سرزمین تعیین‌شده، چگونه می‌توان ایفای نقش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی در مخاصمات مسلحانه خارج از مرزهای سرزمینی را براساس مفاد قانون اساسی جمهوری اسلامی توجیه کرد. ظرفیت‌های قانون اساسی و اصول مندرج در آن چگونه با اصول اساسی حقوق بین‌الملل از جمله حق حاکمیت برابر، حق تعیین سرنوشت و اصل منع مداخله در امور داخلی سایر کشورها تطابق می‌یابد. از دریچه نگاهی توصیفی تحلیلی با بهره‌مندی از منابع کتابخانه‌ای در پی پاسخگویی به این پرسش‌ها هستیم. آنچه بررسی‌ها در این مقال ارائه می‌دهد این است که قانون اساسی جمهوری اسلامی که خود ثمره مبارزات حاصل از یک انقلاب بنیادین، با داعیه تمدن‌سازی دین‌مدارانه است، مسیر مشروعیت‌بخشی به مشارکت در مبارزه با تروریسم تکفیری، دفاع از مسلمان و مظلوم را از مجرای آموزه‌های دینی، تامین منافع ملی و دفاع مشروع هموار ساخته است.

Armed Forces Competence to Fight Takfiri Terrorists, According to Islamic Republic Constitution

Islamic Republic armed forces active role in the Middle East armed conflicts especially in Iraq and Syria against Takfiri terrorism poses many legal and political questions among domestic and international public opinions. It is particularly outstanding when it becomes clear that the Islamic Republic role is more determinant than engaged countries. Since the principle of renunciation of force in international relations is the main reason of formation of United Nations, also restricting the use of war to selfdefense, the question is the manner to justify the role of the Islamic Republic’s armed forces in armed conflicts beyond territorial borders based on the Constitution; the manner in which the Constitutional capacities and the principles set forth in it conform with the international law principles including equal sovereignty right, right to selfdetermination and the principle of nonintervention in the internal affairs of other countries. This article, through a descriptiveanalytic approach considers such issue. The findings show that the Islamic Republic Constitution, as the result of an ideological revolution, and religious civilizationmaker, has paved the way for legitimization regarding participation in fighting Takfiri terrorism, defense for the Muslims and the oppressed people from the view point of religious teachings and to preserve national interests and selfdefense.