تحلیل برساخت گرایانه ی فرایند جرم انگاری در ایران بر اساس نظریه واقعیت اجتماعی جرم

بر اساس نظریه برساخت گرایی اجتماعی، جرم یک پدیده اجتماعی است که خارج از ذهن بشر وجود عینیِ مستقلی ندارد و آنچه جرم به شمار میرود، بسته به اینکه چه کسی آن یک واقعیت » را تعریف میکند، گوناگون است؛ بنابراین، در روابط میان افراد، با برساخت مواجهیم. مقاله حاضر با اتخاذ موقعیت میانه از رویکرد برساختگرایی « اجتماعی از جرم که معتقد است فرمولبندی و « واقعیت اجتماعی جرم » اجتماعی به جرم و استفاده از نظریه اعمال قوانین کیفری، توسعه الگوهای رفتاری متناسب با تعریف رفتارهای مجرمانه و برساخت تصورات و ادراکات کیفری در جامعه، محصول کنش سهام دارانی است که برآنند با اثرگذاری بر فرایند جرم انگاری، چیرگی و منافع خود را تضمین کنند، واقعیت فرایند جرم انگاری را در ایران به بحث و بررسی میگذارد. مطالعه مشروح مذاکرات کمیسیونها و جلسات عمومی مجلس شورای اسلامی، گفتمان رسمی کنشگران سیاست جنایی و تحلیل نظرات و آراء فقها با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی نشان میدهد دستکم در برخی حوزه های جرم انگاری در نظام عدالت کیفری ایران، نظریه برساخت گرایی بر فرایند جرم انگاری و ذهنیت کنش گران آن حاکم بوده است.