کاربست استدلال قیاسی در نظام حقوق کیفری بین الملل؛ نبایدها، بایدها و شایدها

قیاس به عنوان موضوعی کاربردی در منطق و عرصه‌ های گوناگون نظام حقوق بین‌الملل معاصر اعتبار یکسانی ندارد. در حوزه حقوق بین‌المللی کیفری به مانند بیشتر نظام‌های حقوقی داخلی که استدلال از طریق قیاس در حقوق کیفری را مجاز نمی‌شمارند، مطابق ماده 22 (2) اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی تعریف جرم بر اساس اصل تفسیر مضیق به عمل می‌آید، و توسل به قیاس در تعریف آن، ممنوع است(نبایدها).با وجود این،در جامعه بین‌المللی در حال تغییر، قوانین کیفری همیشه قادر نیستند همه جرایمی را که رخ می‌دهند، در خود جای دهند. ازاین‌رو، جامع نبودن قانون و پدید‌آمدن مسائل جدید،همچنین به کار بردن عبارات مبهم و فاقد صراحتِ «سایر اعمال غیرانسانی» در اکثر اسناد کیفری بین‌المللی زمینه اعمال قیاس را نه تنها بر به عنوان ابزاری کاربردی در تشخیص قواعد قابل اعمال و رفع نقص‌های قوانین، بلکه همچنین به عنوان بخشی از اشکال تفسیر در حقوق بین‌الملل کیفری اجتناب‌ناپذیر نموده است(بایدها).بااین‌همه، نگارندگان مقاله بر این باورند کاربرد قیاس در اسناد و رویه قضایی محاکم کیفری،توان جرم‌انگاری و تحمیل مجازات بدون توسل به قاعده کیفری معتبر را ندارد(شایدها).مقاله علاوه بر بیان یک چارچوب هنجاری برای استدلال از طریق قیاس در حقوق بین‌الملل کیفری،به تحلیل نقش قیاس در تصمیمات محاکم کیفری بین‌المللی می‌پردازد

the application of analogical reasoning in international criminal law system; perhaps, dos and don’ts

analogy as an applied matter does not have the same credibility in the logic and the different areas of the contemporary international law system. in international criminal law, like most domestic legal systems which interdict analogical reasoning in criminal law, according to art.22 (2) rome statute of the icc:the definition of a crime shall be strictly construed and shall not be extended by analogy. nevertheless, in the international community as evolving, criminal rules are not always able to accommodate all the crimes that occur.hence,the lack of comprehensiveness of law and the emergence of new issues,as well as the use of ambiguous terms such as &other inhuman acts& in most of international criminal documents, made it inevitable to use analogy in international criminal law,not only as a useful tool in identifying applicable rules, but also as a form of interpretation.however,the authors believe that the use of analogy in international criminal proceedings does not have the power to make new crimes and imposes punishment without resorting to a valid criminal code. in addition to expressing a normative framework for analogical reasoning in international criminal law,this article analyzes the role of analogy in the decision-making processes of the international criminal courts and tribunals