بزهکاری‌‌ منطقه‌‌ای: از علّت‌‌شناسی تا شناسایی راهکارها

گسترش روزافزون بزهکاری‌‌های فراملّی به ویژه در سطح منطقه‌‌ای مسائل حقوقی و جرم‌‌شناختی متعددی را به میان می‌‌آورد. با ارائة تعریفی از بزهکاری منطقه‌‌ای-به معنای رفتارهای بزهکارانه‌‌ی سازمان‌‌یافته و سودمحوری که ارتکاب یا آثار آن‌‌ها به دو یا چند کشور مربوط می‌‌شود یا رفتارهای بزهکارانه‌‌ی فراملّی‌‌ای که در گستر‌‌ه‌‌ی یک منطقه ارتکاب می‌‌یابند تحلیل جرم‌‌شناختی آن موضوعی قابل توجّه‌‌ است که می‌‌تواند از جهت علّت‌‌شناختی و راهکاریابی دلالت‌‌های راهبردی ملّی و منطقه‌‌ای مهمّی داشته باشد. این نوشتار به منظور بررسی این موضوع ابتدا با مفهوم‌‌سازی جرم منطقه‌‌ای، ویژگی‌‌های جرم‌‌شناختی آن را در چارچوب تحرّک‌‌پذیری مرتکبان و فراگیری فعّالیّت‌‌های بزهکارانه مشخّص می‌‌کند و سپس با تحلیل آن‌‌ها از چشم‌‌انداز علّت‌‌شناختی و راهکاریابی بزهکاری منطقه‌‌ای را تحلیل می‌‌کند. این تحلیل با بررسی عوامل موثّر بر ایجاد و تشدید ویژگی‌‌های پیش‌‌گفته، الگوهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و کیفری را که ساختار فرصت، محدودیّت و عدم توازن کنترل را مشخّص می‌‌کنند مطرح می‌‌کند. نتیجه آنکه بکارگیری راهبردهای پیشگیرانه و تقویّت توان کیفری فراملّی/منطقه‌‌ای با کاهش فرصت‌‌ها و افزایش محدودیّت‌‌ها باعث توازن کنترل می‌‌شود.

Regional crime: From etiology to solution-finding

Growing increase of transnational criminality, especially in the regional level, introduces its related legal and criminological issues. With a definition of regional crimes, that is organized and profitdriven criminal behavior affecting two or more countries by its commission or effects or transnational criminal behavior being committed in a given region, their causes and solution would be a noticeable subject with decisive national and regional strategic implications. To this end, This article firstly conceptualizes regional crime and doing so explains characteristics of this crime through fluidity of the criminals and the pandemic criminal activities, and thus analyzes regional crimes with a etiologic and solutionfinding point of view. This analysis with considering factors that exacerbate the aforementioned characteristics defines political, economic, social and penal models indicating structure of opportunity, constraint, and thus unbalanced control. Therefore, application of preventive strategies and reinforcement of transnational/regional penal capacity, with reduction of opportunity and increase in constraint, would result in control balance.