مطالعه تعزیرات منصوص شرعی در فقه و حقوق کیفری ایران

در پی ایراد شرعی شورای نگهبان، عنوان فقهی «تعزیر منصوص شرعی» وارد نظام حقوق کیفری ایران شد. و اعمال بسیاری از نهادهای تاسیسی که جنبه ارفاق‌آمیز دارد مانند تعویق صدور حکم وتعلیق اجرای مجازات و مرور زمان متوقف بر این شده است که از مصادیق تعزیرات منصوص نباشد. این در حالی است که قانونگذار هیچ تعریفی از تعزیر منصوص شرعی بعمل نیاورده است و درواقع تشخیص مصادیق قانونی آن را به دادرس سپرده است و همین موضوع باعث رویه‌های متعدد در دادگاه‌ها شده است. بنابراین شناخت مبانی و بررسی یکایک مصادیق شرعی و قانونی، ضرورت این پژوهش را ایجاب می‌کند و نتیجه این شد که منظور از تعزیر منصوص شرعی عبارت از آن محرماتی است که از نظر شارع تحریم شده ونوع مجازاتش منصوص ومعین است لکن اندازه ومیزان دقیق آن بیان نشده است و بر عهده قاضی نهاده شده است. البته طبق اصل قانونی بودن جرم و مجازات نمی‌توان تعزیرات منصوص شرعی که در روایات بیان شده تا زمانی که قانون نشده است بر دادگاه ها تحمیل کردتا اینکه مجازاتی تعیین کنند. مصادیق تعزیر منصوص شرعی در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392با استناد به روایات بیان شده است و آن محدودیت ها صرفاً ناظر به این مصادیق قانونی است.

Studying Determined Shari’ahbased Ta’azirats in Jurisprudence and Criminal Law of Iran

In the wake of the Shari’a of the Guardian Council, the jurisprudential title Shari'ah Ta'zir entered the Iranian criminal justice system and the enforce of many established institutions that have enjoyment aspect like Postponement of sentence and suspension of punishment and time lapse have ceased to this subject that those institutions are not the example of Shari’ahbased Ta’azirat. However, the legislator has not provided any definition of Shari’ahbased Ta’azirat, and it is the responsibility of the prosecutor to determine its recognition and understanding of its implications. This has led to numerous and conflicting procedures in the courts. Therefore, the recognition of the basics and the examination each legal its examples and comparison with nonShari’ahbased Ta’azirat requires the necessity of this research. Based on The result of the research, the definition of the Shari’ahbased Ta’azirat is those guilty and forbidden conduct that have been determined Ta’azir in the correct and valid narratives. That is, the type of punishment is also specified, but its size and precision are not stated and are left to the judge. The examples of the Shari’ahbased Ta’azirat in the Islamic Penal Code are based on narrations and this limitation merely refers to these legal examples.