|
|
تفسیر لغوی و ادبی قرآن از منظر روایات معصومان(ع)
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ناصح علی احمد
|
منبع
|
پژوهش هاي ادبي - قرآني - 1392 - دوره : 1 - شماره : 1 - صفحه:179 -198
|
|
|
چکیده
|
چکیده: یکی از کهنترین روشهای تفسیر قرآن روش تفسیر به لغت و صرف و نحو و بلاغت (تفسیر ادبی) است. در روایات تفسیری بجای مانده از معصومان (ع)، موارد فراوانی وجود دارد که آن بزرگواران ضمن بازگو کردن معنای لغوی یا نکات ادبی موجود در آیات و با تکیه بر قواعد صرف، نحو، معانی، بیان و یا ارجاع به کاربردهای عرفی و ذکر واژههای مترادف به تفسیر و تبیین آیات پرداخته اند. در این مقاله موارد و نمونه هایی قابل اعتنا از این گونه تفسیر در آثار به جای مانده از معصومان (ع) ارایه شده تا علاوه بر اثبات ریشهداری و قدمت این روش در تفسیر قرآن، مشروعیت، صحت و نیز اهمیت این شیوه در تفسیر به عنوان یکی از روشهایی که معصومان در تبیین آیات قرآن به کار بردهاند نیز به اثبات رسد.
|
کلیدواژه
|
تفسیر ادبی ,لغت ,صرف ,نحو ,بلاغت ,روایات تفسیری
|
آدرس
|
دانشگاه قم, دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|