بررسی و نقد روش کویپرس در ادبیات نظم متقارن و تطبیق آن در سوره اعلی

یکی از نظریات مطرح شده درباره نظم قرآن کریم، نظریه میشل کویپرس است که با استفاده از ادبیات نظم متقارن و معکوس رهیافتی نو، به نظم و انسجام قرآن دارد. وی در نظریه خود، به فن تالیف کلام توجه می کند ودیدگاهی کل نگر به قرآن دارد. ایشان متن را به سطوح مختلف تقسیم می کند، آنگاه اشکال گوناگون تقارن در این نظریه را با کمک شاخص های تالیفی مطرح کرده و به بررسی اشکال تقارن می‌پردازد.نیز توازی ترادفی، توازی تضادی، توازی تالیفی یا تکاملی، نظم محوری یا ترکیب دایره‌ای، نظم معکوس یا ترکیب آینه‌ای یا مقابله عکسی از اشکال گوناگون تقارن است که به کمک شاخص‌های تالیفی تجاور، دوتایی بودن، ترادف، تضاد، تشابه، تکرار یا این‌همانی، تماثل صوتی یا هم‌صدایی، شباهت‌های صرفی، ساختار نحوی یکسان برای تحلیل و بررسی متن مورد استفاده قرار می گیرد.در این مقاله پس از تبیین و توضیح نظریه مذکور، جامعیت و کارایی آن از طریق تطبیق قواعد مورد استناد کویپرس در سوره اعلی مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شده است که اجرای قواعد مورد نظر در این سوره و تقسیم بندی آیات در سطح فَرع، قِسم و جُزء در تعداد قابل توجهی از آیات تطبیق نمی کند اما در سطح، مَفصَل و مقطع در همه آیات مطابقت دارد.

a critique of cuypers's method in symmetrical order literature and its application in surah al-aʻlā

one of the theories about the holy qurʾān is the theory of michel cuypers, who has a new approach to the order and coherence of the qurʾān by using the method of symmetrical and inverse order. he divides the text into different levels, then introduces the various forms of symmetry in this theory with the help of authorial indicators and examines the forms of symmetry. other forms of symmetry, i.e. synonymic parallelism, antonymic parallelism, authorial or evolutionary parallelism, axial order or circular composition, inverse order or mirror composition, or photographic contrast that are used for textual analysis with the help of authorial indicators of duality, synonymy, antonymy, similarity, repetition or identity, phonetic or consonantal allegory, morphological similarities, identical syntactic structure. in this article, after explaining the theory, its comprehensiveness and efficiency have been examined by applying the rules cited by cuypers in surah al-aʻlā, and it has been determined that the implementation of the aforementioned rules in this surah and the classification of ayahs into sub-section, section, and part does not apply to a considerable number of ayahs. however, at the level of mafsal and maghta', it corresponds to all the ayahs.