بررسی رکن مادی تجاوز به مرزهای بین‌المللی در اساسنامۀ دیوان بین‌المللی کیفری
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
خالقی ابوالفتح ,سلامی مهرداد
|
|
منبع
|
پژوهش نامه مطالعات مرزي - 1394 - دوره : 3 - شماره : 3 - صفحه:29 -66
|
|
چکیده
|
مسئلۀ تجاوز به مرزها همواره به‌عنوان تاریخی‌ترین تهدید علیه نظم بین‌الملل، مطرح بوده و این اقدام، حاکی از رفتار خشونت‌آمیز یک دولت برخوردار از حاکمیت با دولت دیگر یا توسل آن دولت به زور است؛ البته از آنجا که تجاوز ارضی، حقوق دولت‌های برخوردار از حاکمیت را در‌معرض خطر قرار می‌دهد و هدف کارکردی حفظ استقلال قانونی متعلق به اعضای جامعۀ بین‌الملل را بر‌نمی‌آورد، معمولاً تهدیدی برای نظم بین‌الملل به‌شمار می‌رود؛ لذا اعضای جامعۀ بین‌الملل تصمیم گرفته‌اند با این اقدام مقابله کنند. این تحقیق با استفاده از اسناد و منابع کتابخانه‌ای، و به‌شیوۀ توصیفی- تحلیلی انجام شده است. یافته های تحقیق مبین آن است که، یکی از اصول دیرین حقوق بین‌الملل، برابری حاکمیت دولت‌هاست. مطابق این اصل، دولت‌ها باید قواعد خود را در محدودۀ مرزهای بین‌المللی‌شان اعمال کنند. به‌لحاظ تاریخی، سرپیچی از این اصل و مداخله در حاکمیت دیگر دولت‌ها معمولاً با توسل به ابزار نظامی صورت می‌گرفت؛ لذا در‌پی وقوع دو جنگ جهانی در نیمۀ اول قرن بیستم، دولت‌ها در‌صدد ممنوع‌کردن آن برآمدند. سرانجام، در قطعنامۀ 3314 کمیسیون حقوق بین‌الملل، عمل تجاوزکارانه، جنایتی بین‌المللی قلمداد شد. تعریف کمیسیون در اولین بازنگری بر اساسنامۀ دیوان بین‌المللی کیفری در سال 2010، به‌عنوان مادۀ هشت مکرر به اساسنامه الحاق شد و بدین سان، به‌منظور حفظ صلح بین‌المللی، صلح داخلی کشورها و احترام‌گزاردن به حقوق بشر، عمل تجاوزکارانه (جنگ) که با عبور از مرزهای بین‌المللی صورت می‌گیرد، جرم انگاشته شد. عنصر مادی این مداخله، استفاده از نیروی مسلح از‌سوی یک دولت علیه حاکمیت، تمامیت سرزمینی یا استقلال سیاسی دولت دیگر و یا به هر گونۀ دیگر است که با منشور ملل متحد، سازگاری ندارد.
|
|
کلیدواژه
|
تجاوز ارضی، تجاوز از مرز، عمل تجاوزکارانه، حاکمیت، دیوان بین‌المللی کیفری
|
|
آدرس
|
دانشگاه قم, ایران, دانشگاه قم, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
msalami91@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|