تاب‌آوری شهرهای مرزی در برابر سیلاب مطالعه موردی: شهر مرزی محمودآباد

سیلاب به‌عنوان یک بلای طبیعی هم ازنظر تلفات جانی و هم ازنظر خسارات مالی مهیب‌ترین بلای طبیعی در جهان محسوب می‌شود. مدیریت سیلاب متضمن کاهش اثرات و خطرات است، اما حذف اثرات و خطرات تقریباً ناممکن است. دلیل این امر، محدودیت‌های مالی و دانش محدود و اندک ما انسان‌ها است. ایمنی شهر محمودآباد در برابر مخاطرات و میزان تاب‌آوری آن‌یکی از اهداف برنامه‌ریزی شهری بوده و در این راستا اولین گام، اطلاع از میزان تاب‌آوری شهر در برابر مخاطرات است. این پژوهش باهدف افزایش تاب‌آوری و جلوگیری از خسارات ناشی از سیلاب در محدوده شهری محمودآباد انجام پذیرفت. روش مطالعه حاضر ازنظر هدف تحقیق و توسعه و ازنظر ماهیت توصیفی تحلیلی و میدانی است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه کارشناسان شهرداری شهر محمودآباد و متخصصان در زمینه مسائل شهری، محیط‌زیست، مدیریت بحران و برنامه‌ریزی شهری بوده که حجم نمونه از میان آن‌ها به تعداد 80 نفر بوده که از میان جامعه آماری به روش غیر تصادفی هدفمند انتخاب‌شده‌اند. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و میدانی می باشد. روش تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss انجام شد. یافته‌های پژوهش نشان داده است که متغیر تاب‌آوری زیرساختی – کالبدی با ضریب 570/0 در اولویت اول، متغیر تاب‌آوری اقتصادی با ضریب 169/0 در اولویت دوم و متغیرهای تاب‌آوری اجتماعی و تاب‌آوری نهادی به ترتیب با ضرایب 083/0 و 081/0 در اولویت‌های بعدی قرارگرفته است همچنین نتایج تحقیق نشان داد که وضعیت تاب‌آوری شهر محمودآباد در مقابل سیلاب نسبتاً مناسب می‌باشد. همچنین بین ابعاد تاب‌آوری شهری (اجتماعی، نهادی، اقتصادی، زیرساختی) با مولفه مدیریت سیلاب شهری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. تاب‌آوری شهری در جلوگیری از خسارت جانی و مالی ناشی از سیلاب در محدوده موردمطالعه تاثیر مثبت و معناداری دارد.

Resilience of Border Cities Against FloodsCase Study: Border City of Mahmudabad

Flooding as a natural disaster is considered the most terrible natural disaster globally, both in terms of casualties and financial losses. Flood management involves reducing the effects and risks, but eliminating the impacts and risks is almost impossible. This is because of the financial constraints and limited knowledge we humans have. Mahmoudabad city safety against hazards and the level of resilience is one of the goals of urban planning, and in this regard, the first step is to know the degree of resilience of the city against risks. This study was conducted to increase resilience and prevent flood damage in the urban area of ​​Mahmudabad.  The method of the present study is research and development and descriptiveanalytical in terms of purpose and nature, respectively. The statistical population in this study includes all experts of Mahmoudabad municipality and specialists in the field of urban issues, environment, crisis management, and urban planning. The sample size is 80 people who have been selected from the statistical population in a nonrandomly targeted manner. The method of collecting information is library and field. Data analysis was performed using SPSS software. Findings have shown that the infrastructurephysical resilience variable with a coefficient of 0.570 is in the priority, the economic resilience variable with a coefficient of 0.169 is in the second priority, and the variables of social resilience and institutional resilience, respectively, with coefficients of 0.083 and 0.081, are in the following priorities. The results also showed that the resilience of Mahmudabad to flood is relatively good. Also, there is a positive and significant relationship between the dimensions of urban resilience (social, institutional, economic, infrastructure) with urban flood management.  Urban resilience has a positive and significant effect on preventing flood damage to life and property in the study area.