بررسی وضعیت جمعیتی مناطق مرزی ایران و اثر آن بر امنیت پایدار مطالعه موردی: استان خوزستان

یکی از مسائل مهم و اساسی در راستای حفظ و اعتلای امنیت در مناطق مرزی، مسئله جمعیت است. جمعیت در مناطق مرزی به‌عنوان عاملی مهم برای استمرار و پایداری امنیت محسوب می‌شود. برای رسیدن به امنیت پایدار باید به ساختار و بافت جمعیتی این مناطق و تغییرات آن توجه ویژه‌ای کرد. استان خوزستان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین استان‌های مرزی ایران، در دهه‌های گذشته دستخوش تغییرات جمعیتی زیادی شده و ازنظر جابه‌جایی جمعیت در نیم‌قرن اخیر در مقایسه با سایر استان‌های کشور، تغییرات عمده‌ای داشته است. پژوهش با رویکرد توصیفی تحلیلی به بررسی و تحلیل تحولات جمعیتی در استان خوزستان پرداخته و آسیب‌ها و مسائل امنیتی متاثر از این تحولات را شناسایی کرده است. نتایج به‌دست‌آمده، بیانگر کاهش رشد جمعیت و افزایش مهاجر فرستی این استان در دو دهه اخیر بوده است. خالص مهاجرتی منفی در رشد جمعیت، درصد جمعیت فعال، ساختار سنی، میانگین سن ازدواج و بعد خانوار این استان تاثیر بسزای داشته و به‌عنوان یک تهدید جدی برای امنیت پایدار در منطقه و کشور مطرح است. ازاین‌رو در برنامه‌ریزی‌های کلان ملی و منطقه‌ای توجه جدی به این مسئله باید در دستور کار قرار گیرد.

Investigating the Demographic Situation of Iran’s Border Areas and its Effect on Sustainable Security Case Study: Khuzestan Province

One of the most important and fundamental issues in order to maintain and enhance security in border areas is the issue of population. Population in border areas is an important factor for the continuity and stability of security. In order to achieve sustainable security, special attention should be paid to the demographic structure of these areas and its changes. Khuzestan province, as one of the most important border provinces of Iran, has undergone many demographic changes in recent decades and in terms of population movement in the last half century compared to other provinces in the country, has undergone major changes. The research has studied and analyzed demographic changes in Khuzestan province with a descriptiveanalytical approach and has identified the harms and security issues affected by these changes. The obtained results show a decrease in population growth and an increase in emigration in this province in the last two decades. Net negative migration has a significant impact on population growth, percentage of active population, age structure, average age of marriage and household size of this province and is a serious threat to sustainable security in the region and the country. Therefore, in national and regional macroplanning, serious attention to this issue should be on the agenda.