نقش فضاهای بی‌دفاع در افزایش جرائم شهری مطالعه موردی: محلات وکیل‌آباد و حاجی پیرلو شهر مرزی ارومیه

از فضاهای جرم‌زا تحت عنوان فضاهای بی‌دفاع شهری یاد می‌شود که نسبت به سایر فضاهای شهری قابلیت بیشتر برای بروز جرم دارند. در محله‌های کم برخوردار به دلیل ساختار کالبدی خاص، فضاهای بی‌دفاع شهری زیادی شکل می‌گیرد و ازآنجاکه کنترل و نظارت در این فضاها پایین‌تر است به مکان جرم خیز تبدیل‌شده و امنیت محله را با چالش زیادی روبرو می‌کنند. در همین راستا هدف اصلی پژوهش بررسی رابطه فضاهای بی‌دفاع در افزایش جرائم شهری است. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و از ماهیت توصیفی – تحلیلی است جمع‌آوری داده به‌صورت اسنادی (گزارش نیروی انتظامی) و میدانی (پرسشنامه به تعداد 260 عدد با استفاده از کوکران) در محل انجام‌گرفته است. از تحلیل همبستگی برای تعیین رابطه و آزمون تی و فریدمن برای رتبه‌بندی شاخص‌های اثرگذار استفاده‌شده است. نتایج پژوهش بیانگر این است که رابطه معنادار و مثبت بین شاخص‌های فضاهای بی‌دفاع شهری و میزان جرم در محلات وکیل‌آباد و حاجی پیرلو شهر ارومیه وجود دارد. نتایج آزمون فریدمن بیانگر این است که میانگین کلیه شاخص‌های فضاهای بی‌دفاع شهری معادل 2.82 و پایین‌تر از حد مطلوبیت 3 به‌دست‌آمده است. دراین‌بین میانگین شاخص‌های آشفتگی بصری (3.37)، خلوتی فضا (3.1)، ساختمان‌های تخریبی به ترتیب بالاترین میانگین را به خود اختصاص داده‌اند. سطح معناداری تمامی شاخص‌ها نیز کمتر از 0.05 است. ضریب همبستگی پیرسون میان دو متغیر شاخص‌های فضاهای بی‌دفاع شهری (مجموع 9 شاخص موردبررسی) با میزان جرائم شهری برابر با 0.411 و سطح معناداری (0.00) است. ازآنجاکه خطای محاسبه‌شده کمتر از 0.01 است، با 99 درصد اطمینان می‌توان گفت، بین شاخص‌های فضاهای بی‌دفاع شهری و میزان جرائم شهری رابطه معناداری و مستقیمی وجود دارد

The Role of Defenseless Spaces in Increasing Urban CrimeCase Study: Vakilabad and Haji Pirloo Neighborhoods of Urmia

Criminal spaces are referred to as defenseless urban spaces that have more potential for crime than other urban spaces. Due to the special physical structure, many defenseless urban spaces are formed in lowincome neighborhoods. And because control and monitoring in these spaces is lower, they become a hot spot and pose a great challenge to the security of the neighborhood. In this regard, the main purpose of this study is to investigate the relationship between defenseless spaces and increasing urban crime. The present study is applied and descriptiveanalytical in terms of purpose and nature, respectively. Data collection was done in the form of documents (police report) and field (260 questionnaires using Cochran) on site. Correlation analysis was used to determine the relationship and ttest and Friedman test were exerted to rank the effective indicators. The results indicate that there is a significant and positive relationship between the indicators of urban defenseless spaces and crime rates in Vakilabad and Haji Pirloo neighborhoods of Urmia. The results of Friedman test indicate that the average of all indicators of urban defenseless spaces is equal to 2.82 and below the desirable level of 3. Among these, the average indices of visual disturbance (3.37), space solitude (3.1), and destructive buildings have the highest average, respectively. The significance level of all indicators is less than 0.05. Pearson correlation coefficient between the two variables of indicators of urban defenseless spaces (a total of 9 indicators studied) with the rate of urban crimes is equal to 0.411 and the level of significance (0.00). Since the calculated margin is less than 0.01, it can be said with 99% confidence that there is a significant and direct relationship between the indicators of urban defenseless spaces and the rate of urban crime.