تعیین عوامل و معیارهای موثر در آمایش مناطق مرزی (مورد مطالعه: شهرستان جوانرود)

زمینه و هدف: آمایش مناطق مرزی نوعی برنامه‌ریزی است که توسعه را با امنیت و دفاع از مناطق مرزی، در چارچوب شرایطی که این گونه مناطق از آن برخوردار هستند، پیوند می دهد و راهکاریی برای توسعه مناطق مرزی معرفی می کند که در آن امنیت و توسعه لازم و ملزوم یکدیگر شناخته می شوند. شهرهای مرزی در سال‌های اخیر در آمایش سرزمینی اهمیت خاص یافته اند. هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر آمایش شهرستان جوانرود در استان کرمانشاه است. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری آن را نُه نفر از کارشناسان دانشگاهی امور شهری و آمایش سرزمین تشکیل داده اند. برای اجرای پژوهش، ابتدا عوامل و معیارهای موثر بر آمایش سرزمین شناسایی و در قالب پرسشنامه در اختیار خبرگان قرار گرفتند و با روش دلفی، روی عوامل و معیارها بین خبرگان اجماع حاصل شد. در ادامه برای اولویت‌بندی این عوامل و معیارها از تکنیک وزن دهی آنتروپی شانون و سپس از چهار مدل vikor،topsis، electre،  saw و در نهایت برای دستیابی به اجماعی کلی از تکنیک ادغامی(post) استفاده شد. یافته ها و نتایج: پژوهش نشان داد که در آمایش جوانرود، 18 معیار در چهار بعد امنیتی، دفاعی و سیاسی؛ اقتصادی؛ امکانات، تجهیزات و خدمات؛ و عوامل اجتماعی و فرهنگی موثراند و عوامل «امنیتی، دفاعی و سیاسی» و معیار «سطح درآمد»، نسبت به سایر عوامل و معیارها، از اولویت بیشتری برخوردار است