بازکاوی نقش گزاره های تاریخی در نقد محتوایی احادیث

تاریخ و حدیث دو دانش بنیادین ، درهم تنیده و تاثیرگذار در فهم معارف دینی می باشد ، قرآن و روایات به عنوان دو منبع اصلی فهم دین مشتمل برگزارشهای فراوان تاریخی است به گونه ای که بدون مراجعه به آن فهم خیلی از نقل های تاریخی صحیح ممکن نیست ، داستانهای انبیاء ، اقوام گذشته و بسیاری از حوادث در پرتو وحی و کلام معصومان به ما رسیده است ، کتب تاریخی به تدریج به صورت دانشی مستقل شکل گرفت و فراتر از دائره قرآن و حدیث شد . این دانش ارزشمند به مدد فهم حدیث و تشخیص روایات سره از ناسره آمد و خود منبعی برای نقد و بررسی احادیث شد . سال وفات و تولد راویان ، زمان حوادث طبیعی مانند زلزله و سیل ، حوادث و وقایعی مانند جنگ و صلح و دیگر گزارش های تاریخی بستری برای تشخیص روایات معتبر و حذف روایات فاقد اعتبار و رفع تناقض بین احادیث شد سنجش احادیث با تاریخ در کنار معیارهای کلیدی مانند عرضه بر قرآن و سنت ، اجماع ، عقل ، یافته های قطعی علمی و .....به تنهایی معیاری مستقل محسوب می شود که بایستی با رعایت ضوابط و تحفظ بر صیانت حداکثری از حدیث مورد بررسی قرار گیرد .

Reviewing the role of historical propositions in the content critique of hadiths

History and hadith are two basic sciences, intertwined and influential in understanding religious teachings. The Qur’an and hadiths, as the two main sources of understanding religion, contain many historical reports, so that, it is not possible to understand many correct historical narrations (Revayat) without referring to them. The stories of the prophets, the past tribes and many events have reached us in the light of the revelation (Vahy) and the words of the infallibles. Historical books developed as independent knowledge gradually and went beyond the realm of the Qur’an and Hadith. This valuable knowledge came to the aid of understanding the hadith and distinguishing the true narrations from the false ones and became a source for the critique of hadiths. The year of the narrators’ death and birth, the time of natural disasters such as earthquakes and floods, events such as war and peace, and other historical reports became the basis for identifying authentic narrations and removing invalid narrations and resolving contradictions between hadiths. Comparing hadiths with history along with key criteria such as presentation on the Qur’an and Sunnah, consensus (Ejma), reason (Aql), definite scientific findings, etc. is considered as an independent criterion alone which should be examined by observing the rules and preserving the maximum protection of the hadith.