نقش قدرت‌های فرامنطقه‌ای در واگرایی ایران و مصر در دوره جمال عبدالناصر طی سال‌های (1960-1955م)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
چلونگر محمدعلی ,شاه‌حسینی فارسی کبری
|
|
منبع
|
مطالعات تاريخي جهان اسلام - 1395 - دوره : 4 - شماره : 7 - صفحه:89 -108
|
|
چکیده
|
در مناسبات بین ایران و مصر در دوران جمال عبدالناصر طی سال‌های 1960 1995 صرف نظر از دلایل مختلف داخلی، به نظر می‌رسد قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، نقش شایان توجهی را ایفا کرده‌اند. بعد از جنگ جهانی دوم و دوقطبی شدن جهان، دولت‌های ایران و مصر هر کدام به یکی از دو بلوک غرب و شرق ملحق شدند و روابط بین این دو ابر قدرت بر روابط ایران و مصر تاثیر گذارد. نوشتار حاضر درصدد بررسی نقش عوامل بیرونی در ایجاد موانع در مناسبات بین دو کشور ایران و مصر در دوران جمال عبدالناصر و نقش بازدارندگی ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی در این زمینه است. حاصل تحقیق آن است که چهار عامل در واگرایی روابط ایران و مصر طی سال‌های 1955 تا 1960تاثیرگذار بود. این عوامل عبارت هستند از عضویت ایران در پیمان بغداد، ملی شدن کانال سوئز توسط مصر که بخشی از صادرات و واردات ایران از طریق این کانال انجام می‌گرفت. اعلام دکترین آیزنهاور رئیس‌جمهور آمریکا در منطقه خاورمیانه و عادی شدن روابط ایران و مصر که در نهایت به قطع مناسبات سیاسی دو کشور منجر شد.
|
|
کلیدواژه
|
ایران، مصر، جمال عبدالناصر، آمریکا، شوروی
|
|
آدرس
|
دانشگاه اصفهان, گروه تاریخ, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
m_ghazanfari62@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|