مقایسه تعداد فرزندان زنده به‌دنیا آمده زنان شهری و روستایی مهاجر به تهران

زمینه و هدف: مهاجرت به عنوان یکی از پدیدههای جمعیتی در هر شکل و با هر انگیزه یا پیامدی، تاثیرات اقتصادی - اجتماعی و فرهنگی گوناگونی را در سطوح محلی، منطقهای، ملی و بینالمللی به دنبال دارد؛ از دیگر سو باروری نیز در مطالعات علوم بهداشتی و جمعیتی جایگاه ویژهای دارد و پژوهشگران این حوزهها همواره به بررسی تغییرات و روند این مقوله از ابعاد مختلف پرداختهاند. هدف از مطالعه حاضر، مدلسازی میانگین تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده زنان مهاجر شهری و روستایی به شهرهای استان تهران با استفاده از رگرسیون درختی میباشد. روش بررسی: دادهها بر اساس 2 درصد از دادههای خام سرشماری سال 1930 به دست آمد و با استفاده از مدل رگرسیون درختی تحلیل شد. مدلهای درختی، روشهای آماری ناپارامتری هستند که پیشفرضهای پیچیده و بعضاً غیرقابل تحقق روشهای پارامتری متداول را نداشته و از دقت مناسبی برای مدلسازی نیز برخوردار هستند. این روشها تفسیر ساده نتایج را به دنبال دارند و از این رو مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در حوزههای مختلف اعم از علوم اجتماعی قرار گرفتهاند.یافته ها: سن، سطح تحصیلی، وضعیت شغلی، دلیل مهاجرت و وضعیت استفاده از اینترنت زنان مهاجر شهری و سن زنان مهاجر روستایی، به عنوان متغیرهای تاثیرگذار در پیشبینی میانگین تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج مستخرج از رگرسیون درختی حاکی از آن است که زنان مهاجر شهری در گروههای سنی بالاتر، با سطح تحصیلی پایینتر، غیرشاغل و کسانی که از اینترنت استفاده نمیکنند، میانگین تعداد فرزندان زنده بیشتری به دنیا آورده اند.