بهینه سازی شکل قسمت لاستیکی نگهدارنده موتور ملّی به منظور بهبود رفتار ارتعاشی آن

در این مقاله، بر اساس جداسازی مودهای ارتعاشی موتور ملی نسبت به محور گشتاور غلتشی، سختی های بهینه نگهدارنده ها تعیین شده و شکل مناسب بخش لاستیکی نگهدارنده گشتاوری برای دستیابی به سختی های بهینه مشخص می گردد. به این منظور، تابع هدف مناسب انتخاب شده و پس از آنالیز حساسیت، متغیرهای بهینه سازی تعیین می گردند. برای انجام بهینه سازی از الگوریتم ژنتیک استفاده می شود. سپس، لاستیک در نرم افزار هایپرمش شبکه بندی شده و در نرم افزار اباکوس پس از انتخاب مدل مناسب هایپرالاستیک برای آن، تحلیل های استاتیکی انجام شده و با مقایسه نتایج حاصل با نتایج آزمون های تجربی، مدل اجزاء محدود و تحلیل استاتیکی انجام شده در نرم افزار آباکوس اعتبارسنجی می گردد. سپس، با تغییر شکل های متعدد و انجام تحلیل های استاتیکی در نرم افزار آباکوس، شکل مناسب لاستیک برای دستیابی به سختی های بهینه تعیین می گردد. در نهایت، به منظور بررسی میزان بهبود رفتار ارتعاشی موتور با به کارگیری هندسه جدید لاستیک، نمودارهای پاسخ فرکانسی قبل و بعد از بهینه سازی ترسیم شده و مورد مقایسه قرار می گیرند. بر اساس نتایج به دست آمده، با به کارگیری هندسه جدید لاستیک (حالت بهینه) در مقایسه با حالت فعلی، هم حرکات موتور کمتر شده و هم نیروهای منتقل شده به شاسی کاهش می یابند که منجر به آرامش بیشتر سرنشینان خودرو خواهد شد.