the resilience of the iranian banking system to macro shocks with an emphasis on credit risk

In this paper, we present the macro stress test with a credit risk approach for banking system of iran during the period 2004q1-2019q4. the goal is to evaluate the vulnerability of the banking system through credit risk to the country economic shocks. in this regard, the developed method of wilson (1997) credit portfolio view model including macroeconomic variables and default rate has been used. the results of the applied analysis show that the nominal exchange rate has a significant and positive effect on default rate or credit risk and the variables of the inflation rate, economic growth, loan growth, and liquidity rate have a less negative effect and considering that the economic recession during the studied period, the unemployment rate has had the most positive and destructive effect on the credit risk. using mont carlo simulation and calculating the risk value and expected losses for each of the economic variables, the capital required by banks to cover losses is obtained. the results of the credit risk stress test show that an adverse scenario due to nominal exchange rate shock with a standard deviation has the greatest impact on the amount of capital required to cover unexpected losses compared to the baseline scenario and banks need less capital to cover their losses. but to cover the losses caused by the shocks of other variables, it is necessary to increase their capital. in general, according to the obtained results from the simulation and checking the distribution of credit losses, the banking system except for the nominal exchange rate variable is not resilient to cover losses due to shocks from other variables.

تاب آوری سیستم بانکی در قبال شوک‌های کلان با تاکید بر ریسک اعتباری

در این مقاله به ارائه آزمون تنش کلان با رویکرد ریسک اعتباری برای سیستم بانکی ایران طی دوره زمانی 2019:4-2004:1 پرداخته ایم. هدف، ارزیابی آسیب پذیری نظام بانکی از طریق ریسک اعتباری در برابر شوک های اقتصادی کشور است. در این راستا از روش توسعه یافته مدل ویلسون (1997) شامل متغیرهای کلان اقتصادی و نرخ نکول استفاده شده است. نتایج تحلیل کاربردی نشان می‌دهد که نرخ اسمی ارز بر نرخ نکول یا ریسک اعتباری تأثیر مثبت و معنادار دارد و متغیرهای نرخ تورم، رشد اقتصادی، رشد وام و نرخ نقدینگی تأثیر منفی کمتری دارند و در دوره رکود اقتصادی، نرخ بیکاری بیشترین تأثیر مثبت و مخرب را بر ریسک اعتباری داشته است. با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو و محاسبه ارزش ریسک و زیان مورد انتظار برای هر یک از متغیرهای اقتصادی، سرمایه مورد نیاز بانک ها برای پوشش زیان به دست می آید. نتایج آزمون استرس ریسک اعتباری نشان می دهد که سناریوی نامطلوب ناشی از شوک نرخ اسمی ارز با یک انحراف معیار بیشترین تأثیر را بر میزان سرمایه مورد نیاز برای پوشش زیان های غیرانتظاری نسبت به سناریوی پایه دارد و بانک ها برای پوشش زیان خود به سرمایه کمتری نیاز دارند. . اما برای پوشش زیان های ناشی از تکانه های سایر متغیرها، افزایش سرمایه آنها ضروری است. به طور کلی با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از شبیه‌سازی و بررسی توزیع زیان‌های اعتباری، سیستم بانکی به جز متغیر نرخ اسمی ارز در برابر زیان‌های ناشی از شوک‌های سایر متغیرها تاب آور نیست.