investigating the relationship between money growth and inflation in turkey: a nonlinear causality approach

Theories on the relationship between money and inflation had largely been shaped around the positive relationship and money causality for inflation before the post-keynesians. since the 1980s, this idea emerged that there might be no correlation between money growth and inflation. in the case of existence, the causality is reversed, so money is endogenous somehow. however, practically there is a suspicion that the causality between money growth and inflation is not fixed and linear. according to the experience of turkey in the last seven decades, which has experienced fluctuated inflation rates, it is supposed that the causal relationship between broad money growth (bmg) and inflation is not constant. this paper examines this idea over 1961–2019 using a markov switching vector autoregressive model (ms-var), which allows for regime shifts. findings show that the causal relationship between bmg and inflation has not been constant, and different regimes have generated different causality orientations. there was a one-way causality from inflation to bmg during 1971–2001 that inflation rates were high. whereas, during 1961–70 and 2002–19, when the turkish economy experienced milder inflation rates, there was a one-way causal relationship from bmg to inflation.

بررسی رابطۀ علّی میان پول و تورم در ترکیه: یک رهیافت غیرخطی

تا پیش از ظهور دیدگاه‌های پساکینزی، نظریات دربارۀ رابطۀ میان پول و تورم عمدتاً پیرامون رابطۀ مثبت میان این دو متغیر و علّیت پول به تورم شکل گرفته بود. تجربیات نظری و عملی سه دهۀ اخیر این ایده را مطرح کرده که ممکن است بین رشد پول و تورم همبستگی وجود نداشته، یا حتی علّیت معکوس، یعنی از تورم به پول وجود داشته باشد. بنابراین پول به نوعی درون زا است. با توجه به مناقشات نظری و تجربی و تجربۀ کشور ترکیه در هفت دهۀ اخیر که از تورم‌های نسبتا بالا تا نرخ‌های پایین تورم را تجربه کرده است، این مقاله با لحاظ کردن مقتضیات زمانی و آثار نامتقارن، به بررسی رابطه علَی بین رشد پول و تورم در ترکیه با استفاده از آزمون علیّت گرنجر مارکوف سوئیچینگ برای دوره زمانی 20191961 پرداخته است. یافته ها نشان می دهد جهت رابطه علّی بین متغیرهای یادشده ثابت نبوده و بسته به شرایط هر یک از این متغیرها و مقتضیات زمانی حاکم بر اقتصاد ترکیه، متفاوت بوده است. بر اساس یافته‌ها، در سال هایی که اقتصاد ترکیه نرخ های تورمی ملایم تری را تجربه کرده است (سال های 19761962 و 20192002)، رابطه علّی یک طرفه از رشد پول به تورم وجود داشته است ولی در سال هایی که اقتصاد ترکیه به شدت تورمی بوده (سال های 20011977)، این رابطه علّی برعکس بوده و تورم خود باعث رشد پول شده است. این نتیجه با یافته‌ها در کشورهای دیگر از جمله ایران متناسب است و از اینرو توصیۀ سیاستی این تحقیق برای کنترل تورم، اولاً کنترل رشد نقدینگی و ثانیاً کنترل تعیین‌کننده‌های دیگر تورم در سال‌های با تورم بالا برای جلوگیری از بازتولید رشد نقدینگی یا همان علّیت معکوس است.