explaining heterogeneity in risk preferences using a finite mixture model

This paper studies the effect of the space (distance) between lotteries' outcomes on risktakingbehavior and the shape of estimated utility and probability weighting functions.previously investigated experimental data shows a significant space effect in the gaindomain. as compared to low spaced lotteries, high spaced lotteries are associated withhigher risk aversion for high probabilities of gain and higher risk-seeking for lowprobabilities of gain. hence, the investigation is carried under cumulative prospecttheory that respects framing effect and characterizes risk attitudes with respect toprobabilities and outcomes. the observed certainty equivalents of lotteries are assumedto be driven by cumulative prospect theory. to estimate the parameters of cumulativeprospect theory with maximum likelihood, the usual error term is added. thecumulative prospect theory is incapable of explaining the space effect as its parameterscannot explain the average behavior. taking account of heterogeneity, a twocomponentmixture model shows that behavioral parameters of around 25% of thesample can explain the observed differences in relative risk aversions. the resultsconfirm the previous findings of aggregation bias associated with representative-agentmodels. furthermore, the results have implications for experimental designs as highspace between lotteries' outcomes is required to guarantee the curvature of utilityfunctions.

توضیح ناهمگونی در ترجیحات ریسکی بوسیله مدل مختلط محدود

این مقاله به بررسی تأثیر فاصله میان نتایج بخت‌آزمایی‌ها بر رفتار ریسکی و شکل توابع مطلوبیت و وزنی احتمال می‌پردازد. داده های آزمایشگاهی که قبلاً مورد بررسی قرار گرفته اند، اثر فاصله قابل توجهی در دامنه برد نشان می‌دهند. در مقایسه با بخت‌آزمایی‌ها با فاصله کم میان نتایج، بخت‌آزمایی‌ها با فاصله زیاد میان نتایج منجر به ریسک گریزی بیشتر برای احتمالات زیاد برد و افزایش ریسک پذیری برای احتمالات کم برد می‌شوند. از اینرو، بررسی‌ها تحت نظریه چشم انداز تجمعی انجام می‌شود که به تاثیر صورت‌بندی احترام می‌گذارد و نگرش های ریسکی را با توجه به احتمالات و نتایج توصیف می‌کند. فرض می‌شود که معادل مطمئن‌های بخت آزمایی‌ها توسط نظریه چشم انداز تجمعی بدست آمده اند. به منظور تخمین پارامترهای نظریه با استفاده از روش حداکثر درستنمایی، جزء خطای مرسوم اضافه شده است. نظریه چشم انداز تجمعی در توضیح اثر فاصله ناتوان است زیرا پارامترهای آن نمی‌توانند توضیح دهنده رفتار میانگین باشند. با در نظر گرفتن ناهمگونی، یک مدل مختلط دو جزیی نشان می‌دهد که پارامترهای رفتاری تقریبا 25 درصد از نمونه می‌توانند مسئول تفاوت‌های مشاهده شده در ریسک گریزی نسبی باشند. این نتایج یافته های قبلی سوگیری تجمیع در ارتباط با مدل‌های بنگاه نماینده را تأیید می‌کند. علاوه بر این، نتایج حاصله دلالت‌هایی برای طراحی مطالعات آزمایشگاهی دارد زیرا فاصله بین نتایج بخت‌آزمایی برای تضمین انحنای توابع مطلوبیت مورد نیاز است.