بررسی امکان مداخلۀ «دموکراتیک» در رویکردهای مشارکتی هنر معاصر با نگاه به نمونه هایی از اکتیویسم هنری

مقالۀ حاضر به امکان حضور دموکراتیک مخاطب در هنرهای مشارکتی می پردازد و این موضوع را در نمونه هایی از اکتیویسم هنری بررسی می کند. چارچوب نظری مقاله بر مبنای نظریات والتر بنیامین دربارۀ هنر دموکراتیک و ژاک رانسیر دربارۀ ارتباط بین هنر و سیاست بنیان گذاشته شده و در پی جستجوی ویژگی های دموکراتیک هنر مشارکتی در دو نمونۀ جنبش انسان ایستاده در ترکیه به عنوان یک کنش سیاسی هنری، و همچنین دهکدۀ هنرها و علوم انسانی در ایالات متحد به عنوان نوعی فعالیت اجتماعیهنری است. ضمن مقاله ویژگی های سیاسی و دموکراتیک این نمونه ها بر مبنای چارچوب نظری طرح شده مورد بررسی قرار می گیرد و توضیح داده می شود که چطور اکتیویسم هنری با رویکرد مشارکتی امکان مداخله و مشارکت برابر را برای مخاطب فراهم می کند و همچنین به چه دلایلی این فعالیت ها اساساً می بایست فعالیت هنری محسوب شوند.

The Possibility of “Democratic” Intervention in Interactive Approaches of Contemporary Art and its Manifestation in Artistic Activism

This articles focuses on the possibility of the audience’s democratic participation in the interactive arts and discovers it on some samples of art activism. The theoretical framework is based on Walter Benjamin’s ideas about democratic art, and on the relationship between art and politics as seen by Jacques Rancière. It searches features of democratic participation in art in two models, “the standing man” in Turkey as a politicalartistic action, as well as the “Village of Arts and Humanities” in the United States as a socioartistic activity. The paper analyzes political and democratic characteristics of the samples based on the theoretical framework proposed and explaines how art activism with interactive approach provides the equall involvement and participation of the audience and also clarifies why these activities should basically be considered as Art.