تفکر تاملی از نگاه هیدگر و اندیشه شاعرانه در نگاره‌های پل کلی

هدف از نگارش مقالۀ حاضر بررسی ریشه های اندیشۀ تصویری شاعرانه در نگاره سازی پل کلی؛ با تاکید بر نگرش مارتین هیدگر در خصوص تفکر تاملی به مثابۀ اندیشیدن در رهایی و ظهور حقیقتِ وجودیِ موجودات است. لذا به منظور راه یافتن به کنه برداشت های هیدگر از خصلت شاعری به عنوان ذات هنر و ارتباطش با شیوۀ آفرینش های هنری پل کلی؛ در این نوشتار تلاش می شود به این پرسش اصلی پاسخ داده شود که با توجه به این که هیدگر ذات اندیشۀ شاعرانه را بنا کردن حقیقتِ هستی چونان کشف حجاب می خواند؛ آیا به راستی می توان گفت؛ در بیان تصویری پل کلی حقیقتِ وجودی عناصر و اشیاء در راستای شیوۀ خاصِ نگرش او به هستی آشکار خواهد شد؟ سپس درباره یافته ها و نتیجۀ حاصل آمده باید گفت: با واکاوی آراء هیدگر در خصوص چگونگی رخداد حقیقت در اثر هنری و ارتباط آن با فرآوری هنری و تفکر شاعرانۀ هنرمند و مقایسۀ آن با طریق تاملات پل کلی و اعتقادش بر پدیدار شدن عناصر موجودِ نگاره در گونه ای از فرآیند شکل دهی به همراه وحدت هنرمند با هستی و تامل راستین او به طبیعت در جریان خلق نگاره هایش؛ می توان گفت که از نظر هیدگر تفکر تاملی، نحوه ای از چگونه زیستن انسان در عالم و ارتباطش با موجودات در خصلت رها گذاشتن آن ها به دور از هر گونه القای اندیشۀ استیلاگرانه است؛ و پل کلی بر خلاف اکثر هنرمندان دورۀ مدرنیسم توانسته این شیوۀ نگرش را در آفرینش های هنری خود پیاده نماید. بدین علت است که هیدگر با دیدن آثار این هنرمند؛ نگاره های او را به دلیل آشکار کردن حقیقتِ وجودیِ موجودات ارج می نهد.