تبیین داوری زیباشناختی از منظر فارابی با بهره گیری از ایدیال زیبایی کانت

فارابی به عنوان «معلم ثانی» و موسس فلسفه اسلامی، یکی از مهم ترین فیلسوفان در عرصه فلسفه اسلامی است. او همانند دیگر فیلسوفان و عرفای مسلمان بحث مستقلی در رابطه با تمام مفاهیم زیباشناسی ندارد. در این پژوهش تلاش می‌شود یکی از مهم ترین مفاهیم زیباشناسی مدرن، یعنی «داوری زیباشناختی»از منظر فارابی، تحلیل شود و برای رسیدن به این امر، از برخی مفاهیم کلیدی در نظام زیباشناسی کانت به عنوان یکی از نقاط عطف زیباشناسی مدرن، استفاده می‌شود. در این نوشتار با استفاده از روش گردآوری کتابخانه‌ای و تحلیل محتوا، ابتدا مفاهیمی همچون «کمال ثانی» در فلسفه فارابی و «ایدیال زیبایی» در فلسفه کانت بررسی می‌شود و پس از آن تلاش می‌شود تبیینی نوین از داوری زیباشناختی از منظر فارابی ارایه گردد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد هنر معیار برای ارزیابی زیباشناختی از منظر فارابی هنری است که دارای ویژگی‌هایی که نوع آن شی اقتضا می‌کند، باشد و مخاطب را به سوی سعادت حقیقی سوق دهد. این معیار متناظر با تعریف ایدیال زیبایی کانت است که با ترکیب ایده متعارف و ایده عقلی در فلسفه کانت وضوح می یابد.