مبانی متافیزیکی زیبایی در آثار دیونیسیوس مجعول و تاثیر آن بر زیبای یشناسی مسیحی

آثار دیونیسیوس مجعول، در سنت زیبایی شناسانه قرون وسطی به ارایه نظا ممندترین نگرش نسبت به زیبایی میپردازند کهپی شتر در آثار هیچ یک از آبای یونانی و لاتینی کلیسا سابقه نداشته است. وی در بیان آرا خود در این زمینه از آموز ههایفیلسوفان نوافلاطونی، به ویژه پروکلس بهره می برد و همچون فیلسوفان نوافلاطونی برای زیبایی شانی متافیزیکی قایل است. اینامر سبب شده که دیونیسیوس بحث خود را به جای زیبایی محسوس با زیبایی غیرمحسوس آغاز کند و سپس به صدور زیباییمحسوس از زیبایی مطلق بپردازد. بر این اساس، برخلاف سنت تجربی مسلک یونانیان، بحث در باب زیبایی را به جای ساحتتجربه به ساحت تامل منتقل م یسازد و زیبایی جنب های عرفانی و رازآلود م ییابد. افزون بر این، وی مفهوم نور را به مباحثزیبای یشناسی وارد م یکند و ملاک وضوح را نیز به شرایط زیبایی می افزاید. این آرا دیونیسیوس هم بر زیبای یشناسی غربمسیحی و هم بر زیبای یشناسی شرق مسیحی تاثیرگذار بود. وی در سنت لاتینی بر آموز ههای اریوگنا، هوگونیس سن ویکتوری،سوژر اهل سن دنی و توماس آکویناس تاثیر نهاد و در سنت بیزانسی مدافعان شمایل ها بیشترین بهره را از آثار دیونیسیوسبردند، به گونه ای که آثار دیونیسیوس پس از کتاب مقدس، دومین متن مورد ارجاع مدافعان بیزانسی شمایل ها بود.